CD Verzamelprogramma's

SOKOLOV, GRIGORY: BEETHOVEN, CHOPIN, SCHUMANN, SAINT-SAËNS, TCHAIKOVSKY

Sokolov, Grigory: Beethoven: Diabelli variaties op. 120 nr. 1-33; Chopin: Études op. 25 nr. 1-12; Brahms: Intermezzi op. 117 nr. 1-3; Rapsodieën op. 79 nr. 1, 2; Schumann: Fantasie in C op. 17; Pianosonate nr. 2 in g op. 22; Saint-Saëns: Pianoconcert nr. 2 in g op. 22; Tchaikovsky: Pianoconcert nr. 1 in bes op. 23. Met het USSR Symfonie orkest o.l.v. Neeme Järvi. Melodiya MEL CD 10 02078 (4 cd’s, 4u. 11’17”). 1966, 1984/8

 

De op zich pakkende, robuuste realisatie van Beethovens Diabellivariaties kent na een nogal kronkelig voorgesteld thema best wat afwijkende eigenaardigheden in tempi en frasering, maar nr. 10 is geestig, nr. 24 heel welsprekend, nr. 27 wat aangenaam nukkig, nr. 31 heel zangerig en de fuga van nr. 32 heel helder getekend. Belangrijk is de grote eenheid die de pianist in deze verscheidenheid schept. 

De gelukkig ook afzonderlijk verschenen Préludes van Chopin vormen het hoogtepunt uit dit album. Daarentegen valt Sokolovs Brahms hier wat tegen in de Intermezzi en  Rapsodieën; ze klinken te terloops en de opname is ook van mindere kwaliteit.

Gelukkig is Schumann, met een hecht bouwsel als de in alle opzichten fraai gestructureerde bouw en de dramatische aanpak meteen heel succesvol. Jammer hooguit dat vermoedelijk als gevolg van een montagefout het derde deel direct achter het tweede is geplakt.

Fijn dat de vroege sonate zijn romantisch gepassioneerde lading volledig meekrijgt. Fijn ook dat de in 1838 vervangen finale van dit werk uit 1830 extra is opgenomen. 

In 1966 won Sokolov het Moskouse Tchaikovsky pianoconcours en kort daarom nam hij het winnende pianoconcert van deze componist met succes op, maar ja in deze materie heeft hij veel rivalen. Aardiger is namelijk dat hij zich stijlvol, nu eens met passie, dan weer lyrisch maar steeds verbeeldingsvol over het tweetal bekendere concerten van Saint-Saëns ontfermt. Vreemd dat op de covers en in de tekst het begeleidende orkest niet is vermeld, maar met enig speuren was dat te vinden. De opnamekwaliteit is wat wisselend, maar steeds aanvaardbaar. 

Wie meer – deels overlappend – van Sokolov wil horen, kan hem ook via Naïve OP 30421 (5 cd’s) beluisteren.