Igor Roma: Romantische pianostukken. Alkan: Le festin d’Esope op. 39/12; Saltarello op. 23; Liszt: ‘Venezia e Napoli’ uit Années de pèlerinage II (supplement) S. 162; ‘Harmonies du soir’ in Des uit Études d’exécution transcendante S. 139/11; Prokofiev: Romeo en Julia op. 75 nr. 1-10. Challenge CC 72154 (74’07”). 2006

Net als Enrico Pace met wie hij sims als partner optreedt, is Igor Roma een winnaar van van het Liszt concours in Utrecht, alleen een latere uit 1996. Behalve deze zijn geen opnamen van hem bekend en of Alkan en Prokofiev gelukkig zouden zijn geweest als ze ‘romantische’ componisten waren genoemd, is ook onzeker.

Maar verder is dit recital best interessant. Meteen al met het zelden gehoorde Le festin d’Esope van Alkan. Daarin wordt de bediende Aesopus door zijn meester gevraagd om een diner voor te bereiden waarbij twee avonden lang de maaltijden moeten zijn gebaseerd op het gebruik van één vleessoort: ossentong. De muziek geeft dat weer als een thema met vierentwintig variaties. Daarvan maakte Marc-André Hamelin een opname (Hyperion CDA 66794), maar Roma die iets rustiger tempi kiest en iets meer helderheid biedt in zijn betoog, doet daar beslist niet voor onder en verrast sterk. 

Dat Liszt mooi lukte, is geen wonder. Het gondellied uit Années de pèlerinage klinkt charmant en licht wiegend, de Canzone biedt verwachtingsvolle spanning. Ook de lome stemming van Harmonies du soir is goed getroffen.

De ware test komt met Prokofievs pianobewerkingen van tien delen uit het ballet Romeo en Julia. Daarin gaat Roma de agressieve strijdmomenten wat uit de weg, maar onderstreept de milde, lyrische en tragische. Hier zijn het Vladimir Ashkenazy (Decca 452.062-2, 480.3605) en Boris Berman (Chandos CHAN 8851) die misschien een iets beter totaalbeeld geven.

Maar deze cd is eigenlijk alleen al ter wille van die tien minuten Alkan de moeite waard.