Maria Radutu: JouJoux. Chopin: Andante spianato et grande polonaise  in Es op. 22; Liszt: ‘Vallée d’Obermann’ uit Années de pèlerinage I; Ravel: Sonatine  M. 40; Jora: Suite joujoux pour ma dame; Bartók: Suite op. 14; Schönberg: Korte stukken op. 19 nr. 1-6; Ligeti: Étude nr. 4 ‘Fanfares’. Preiser PR 91243 (64’56”). 2013

De in Roemenië geboren pianiste Maria Radutu, die in Wenen, haar studie bij Stefan Vladar cum laude afrondde, toont op haar website een motto dat haar inspireert: ‘Het vermogen dat muziek bezit om onze gevoelens te beïnvloeden fascineert me. Ik hoop dat ik aan luisteraars de mogelijkheid kan bieden om samen met mij verschillende emoties te ondergaan. Ik kan geen sentimenten scheppen die ik niet zelf heb ervaren, noch kan ik de luisteraar vragen in iets mee te gaan dat die zelf niet heeft ondergaan, maar wanneer we elkaar echt treffen, is sprake van magie.’

In een poging om dat te bewerkstelligen koos ze voor haar tot nu to verschenen vier cd’s Joujoux, Insomnia, The GershWIEN project en NP3, New Piano trio’s opmerkelijke, want verassende repertoirekeuzes zoals meteen uit haar debuut cd Joujoux blijkt.

In de tijd gezien gaat dat van Chopins Andante spianato et grande polonaise  uit 1834  via de Suite joujoux pour ma dame van haar landgenoot Mihail Jora (1891) uit 1925 tot de Étude van Ligeti uit 1985.

Of het voor Radutu groot verschil maakt om in een nuchtere, vooral door techniek omgeven, of in een zaal met naast zich een een aantal verwachtingsvolle luisteraars op te treden, zal ik misschien nog eens van haar horen. Maar hier toont ze voorbeelden van een puur élan vital en soms ook even van joie de vivre. In ieder geval brengt ze steeds haar krachtige verbeelding en een uitgekiende pianistiek mee.

Interessante muzikale ontdekkingen als deze zijn altijd welkom.