Maria Radutu: Insomnia. Scriabin: Poème nocturne op. 61; Fauré: Pavane op. 50; Pärt: Partita op. 2 nr. 1-4; Sibelius: In het veld zingt een meisje op. 50/3; Uit bange borst op. 50/4; De stille stad op. 50/5; Hahn: L’Heure exquise; Vasks: Wit landschap; Ferek: Petric, laatste rook; Cech: Zonder woorden. Met Clemens Salesny (sax), Laurenz Sartena (jongenssopraan) en Klemens Sander (b). Decca 481.26903 (52’15”). 

De titel Slapeloosheid drong zich aan de pianiste op gedurende haar lange treinreizen tussen Boedapest, Wenen en Parijs en ze zocht er rustgevende muziek bij die voor passende stemmingen om dat te veraangenamen zorgt. Muziek uit Frankrijk, Finland, Letland, Kroatië (een opdrachtwerk van Margareta Ferek-Petric) en 0ostenrijk) Christoph Cech.

Met assistentie van saxofonist Clemens Salesny in de improvisaties van Cechs jazzballade en de beide zangers in de liederen maakte ze daar een boeiend programma van.

Het luisteren hiernaar is een probaat middel om nu juist niet in te slapen, maar klaarwakker te blijven en zich toch een uurtje aan de nuchtere werkelijkheid te onttrekken. Het concept van de pianiste is heel werkzaam als een reeks heel verschillende droomscènes die wonderwel in elkaar grijpen. Het geheel is meer dan de som der delen. Knap hoe het bedacht is en ten uitvoer werd gebracht. Op haar foto’s kijkt Radutu ook heel helder en allerminst slaperig uit de de ogen. Een interessante pianiste om te volgen.