Ruggero Ricci: The glory of Cremona. Piani: Intrada (bew); Nardini: ‘Larghetto’; Vivaldi: ‘Preludium’, Paganini: ‘Cantabile e valtz’ MS. 45; Mozart: ‘Adagio’ (bew. Friedberg); Kabalevsky: ‘Improvisation’ op. 21/1; Tchaikovsky: ‘Mélodie’ uit Souvenir d’un lieu cher op.  42; Veracini: ‘Largo’; Paradis: ‘Siciliano’ (bew. Dushkin); Hubay: ‘Intermezzo’ uit De vioolmaker van Cremona (bew); Händel: ‘Larghetto’; Schumann: ‘Romance’ op. 94/2 (bew Kreisler); Brahms: Hongaarse dansen in e WoO. 1/20 en fis WoO. 1/17 (bew); Mendelssohn: ‘Lied ohne Worte’  nr. 25 in G op. 26/1 (bew); Bruch: Vioolconcert nr. 1 in g op. 26 (ged., bew). Met Leon Pommers. MCA Records 0502.30935-2 (56’52”). 1999 

 

Kort voordat de cd ‘Janine Jansen 12 Stradivari’ bij Decca verschijnt, is het aardig om eraan te herinneren dat we zoiets al eens hebben gehad. In 1999 maakte de virtuoos Ruggero Ricci (1918 - 2012), toen in de tachtig, de opname ‘The glory of Cremona’. In de opnamestudio stond een lange, door twee met pistolen bewapende beveiligers bewaakte tafel met daarop vijftien instrumenten van Andrea Amati, Nicola Amati, Gasparo da Salo en Antonio Stradivari (de ‘Rode’, ‘Monasterio’, ‘de Plowden’, ‘de Spaanse’, ‘de Lafont’, ‘de Constable’, ‘de Bériot’, ‘de Madrileno’, ‘de ex-Vieutemps’, ‘de Joachim’, ‘de Gibson’ en ‘de Ernst’. 

Ricci nam ze een voor een ter hand en ging staan achter een krijtstreep op de juiste afstand voor de microfoons en speelde een selectie werken die was bedoeld als beste voor elk gekozen instrument. 

Het werd een fascinerende parade van vioolstukken bij uitnemendheid die pasten bij Ricci’s uitgesproken masculiene stijl.