CD Verzamelprogramma's

RACHVELISHVILI, ANITA: ELEGIE

Anita Rachvelishvili: Elegie. Tchaikovsky: Romances ‘Niemand anders dan het verloren hart’ op. 6/6, ‘Avond’ op. 73/2, ‘Verzoening’ op. 25/1; Rachmaninov: ‘Kind je bent zo mooi als een bloem’ op. 8/2, ‘Ik ben verliefd op mijn eigen leed’ (De soldatenvrouw) op. 8/4, ‘Hoe fijn is het hier’ op. 21/7, ‘Zing niet voor me, mooi meisje’ op. 4/4, ‘O treur niet!’ op. 14/8; Taktashvili: ‘Zon van de hooimaand’; Tosti: ’Non t’amo più’, ‘Ideale’, ‘Tristezza’; Duparc: ‘Élégie’, ‘Chanson triste’, ‘La vie antérieure’; Falla: Canciones populares españolas nr. 1-7. Met Vincenzo Scalera. Sony 194397.370225 (61’06”). 2020  
 
Vaste bezoekers van de voorstellingen van de Nederlandse Opera zullen zich de Georgische Anita Rachvelishvili herinneren van haar sterke deelname aan Cavalleria rusticana. Ze werkte al mee aan opnamen van Glucks Orfeo ed Euridice (C Major 71030-8) en Rimsky-Korsakovs Tsarenbruid (Bel Air BAC 105).
Op deze cd laat ze allereerst horen dat ze heel goed tuis is in verschillende talen, logisch in het Russisch, maar daarnaast ook in het Italiaans, Frans en Spaans.  Zelf zegt ze hierover (in onberispelijk Engels): ‘It gives one more colours and more possibilities for expressing emotions with the voice’.
De opname werd kort voor de lockdown in Tblisi gemaakt en het programma begint meteen met een van de bekendste liederen van Tchaikovsky. Dat wordt net als diens beide andere liederen - vooral ‘Verzoening’ meteen een triomf van schoonheid en expressie. Veel is daarbij te danken aan de heel genuanceerde en stimulerende begeleiding door Vincenzo Scalera. 
Een volgend hoogtepunt is ‘Zing niet voor me, mooi meisje’ van Rachmaninov, een van de mooiste liederen van deze componist. Maar daarna zingt ze in haar eigen taal één lied van eigen bodem, ‘Zon van de hooimaand’ van Otar Taktashvi (1924 - 1989) op tekst van de dichter Gaiaktion Tabidze. (‘ik groeide op met het lezen van Tabide).
Met de populaire liederen van Tosti belanden we in een heel andere, haast wat sentimentele wereld. Vooral ’Non t’amo più’ klinkt ontroerend. De drie liederen van Henri Duparc worden haast bedwelmend voorgedragen en bij de Spaanse liederen van Falla is het vooral het trieste Asturias’ dat indruk maakt.
Als een vocale kameleon gidst de over een tamelijk krachtige prachtstem beschikkende zangeres die het zonodig niet aan temperament ontbreekt ons door dit veelzijdige liederenlandschap en het is een geluk dat ze kan beschikken over zo’n meelevende en intelligente begeleider als Vincenzo Scalera.
Dit is een mooi vervolg op haar eerdere solo-album Anita met dirigent Giacomo Sagripanti, Sony 19075.80875-2.