Pérez Mesa, Enrique: Cubaanse symfonische muziek. Caturla: Danzas cubanas nr. 1-3; Fariñas: Preludio para Penthesilea; Mántici: Pregón y danza; López-Gavilán del Rosario: Ritmotiv; Nieto: In memoriam. Met het Cubaans Nationaal symfonie orkest.MDG MDG 601-1873-2 (48’52”). 2014

Warme, vrij pittige en kleurige, warme muziek zoals we die uit Zuid-Amerika (dankzij Dudamel) kennen zijn ook troef in de Cubaanse muziek. Dat blijkt meteen in de drie daarvoor typische Cubaanse dansen van Alejandro García Caturla (1906-1940, studeerde bij Nadia Boulanger) die aan Chavez, Villa-Lobos en Ginastera herinneren. Populairder schijnt het door slagwerk en kruisritmen en vooral vaart gedomineerde Preludio para Penhesilea van Carlos Fariñas (1934-2002) te zijn.

Heel anders, ook erg exotisch is dan Pregón e danza van Enrique González Mántici (1912-1974). Dan volgt Ritmotiv van Del Rosario (1944), het nieuwste werk uit 2002 dat vooral in complex ritmisch opzicht een ware tour de force voor het orkest is. Het laatste werk, In memoriam. A mi esposa Lillian Acosta van Alfredo Diaz Nieto (1918) brengt eindelijk wat rust als universele en bepaald niet specifiek Cubaanse expressie van leed.