Scriabin: Poèmes op. 32 nr. 1 en 2; Pianosonate nr. 2 in gis op. 19; Kosenko: Mazurka’s op. 3 nr. 1 – 3; Gedicht legenden op. op.12 nr. 1 en 2; Pianosonate nr. 2 in cis op. 14. Violina Petrychenko. Ars ARS 38153 (60’32”). 2014

Violina Petrychenko: Oekraïnse stemmingen – piano miniaturen. Kolessa: Beelden uit Huzulenland; Préludes nr. 1-4; Kosenko: Nocturne-fantasie op. 4; Études op. 8 nr. 1 en 2’ Pianostukken op. 9 nr. 1-3; Revutsky: Préludes op. 4 nr. 1-3; Schamo, I.: Oekraïnse suite; Préludes (sel.); Schamo J.: Karpatische fantasie. ARS ARS 38195 (72’44”). 2015

Dat de jonge, thans in Keulen gevestigde Oekraïnse pianiste Violina Petrychenko (met zoals tegenwoordig gangbaar o.a. eigen informatie in wikipedia en FB) graag een lans breekt voor composities van landgenoten is niet alleen interessant, maar ook nuttigen bemoedigend nu het land zo vaak negatief in de publiciteit is.

Bijzonder aan Petrychenko is dat ze haast evenzeer is geïnteresseerd in musicologisch werk en oude instrumenten.

Op haar eerste cd demonstreert ze in de korte stukken, miniaturen feitelijk, maar vooral toch in de grote vorm van de sonate-fantasie van Scriabin dat ze met geringe achterstand op ware grootheden als Hamelin (Hyperion), Ashkenazy (Decca) en Ogdon (EMI) mee kan doen in het circuit der prominenten.

Belangrijker, boeiender is de kennismaking met pianowerken van Viktor Kosenko (1896-1938), wiens muziek nog is geworteld in de klassieke, abstracte traditie. Mede daarom verloopt de eerste kennismaking aangenaam.

Die kennismaking wordt specifieker voortgezet op de tweede cd, waarop ook de muziek van Levko Revutsky (1889-1977) nog wortels heeft in diezelfde rijke traditie. Jammer dat we van hem slechts een drietal Préludes te horen krijgen, want hij lijkt echt muzikaal wat te zeggen te hebben, maar schreef na 1928 nauwelijks nieuwer werk als gevolg van de verschrikkingen van W.O. I en de daarop volgende Stalinistische terreur.

Bij het overige drietal componisten gaat de lokale volksmuziek een grotere rol spelen. Daarbij gaat het om Mykola Kolessa (1903-2006) die als vader van de Oekraïnse muziek te boek staat. Toch zijn de  Beelden uit Huzulenland niet uitgesproken folkloristisch. De Huzulen zijn een bevolkingsgroep die in de Karpaten en Noord Roemenië leeft en een eigen taal, eigen tradities heeft, maar daar komt in de muziek niet veel tot uitdrukking, al is het aangenaam charmante en levendige kost.

Tot besluit gaat het om de hier volkomen onbekende Igor (1925-1982) Schamo en zijn zoon Juril Schamo (1947-2015) die tragisch genoeg overleed ten tijde dat aan deze cd werd gewerkt. Het was daarom zelfs de Karpathische fantasie van junior die de pianiste tot deze opname inspireerde. Maar ook de Oekraïnse suite van senior wijst in die richting.

Het is de grote verdienste van Violina Petrychenko dat ze op pianistisch heel goed verzorgde wijze met veel verbeelding en inlevingsvermogen deze gevarieerde werken voorstelt; het is telkens weer een genoegen om naar haar te luisteren. Ze toont ook aan dat je zonder allerlei op concoursen prijzen te hebben gewonnen heel ver kunt komen.