Christopher Palameta: Vergeten kamermuziek van het Pruisische hof voor hobo. Janitsch: Sonate voor fluit, hobo, altviool en b.c. in Bes op. 31/6; Trio voor hobo, viool en b.c. in G; Sonate voor hobo, viool en b.c. in a; Krause: Trio voor hobo, viool en b.c. in d; Graun: Kwintet voor klavecimbel, fluit, hobo, altviool en cello in a Graun WV. AV:XIV:14. Met Notturna. Duitse Harmonia Mundi 190758-2155-2 (59’32”). 

Er zullen vast wel publicaties bestaan over het rijke muziekleven aan het Pruisische hof van Frederik de Grote in Potsdam. Daar was sprake van een voor die tijd heel bloeiend muziekleven. In zijn jonge jaren was Frederik fluitleerling van Quantz, die hij net als Graun en Hasse zeer waardeerde. 

Zelf componeerde hij 121 fluitsonates, vier fluitconcerten en enige operafragmenten. Bekend is vooral dat Bach in 1747 te gast was op Sanssouci en op een thema van de koning zijn Musikalisches Opfer schreef. Zijn Fluitsonate in E, die later het BWV nummer 1035 kreeg, sas ook aan Frederik opgedragen en de Brandenburgse concerten zijn natuurlijk ook een indicatie van deze band.

Aan het hof droegen ook heel wat minder bekende componisten waarvan we het belang achteraf niet goed kunnen inschatten hun werken bij. Ze zijn geenszins tweederangs, want er is op zijn minst van een behoorlijke inventiviteit en een groot vakmanschap sprake.

Tot hen behoorden ook Johann Gottlieb Janisch (1708-1763) en Christian Gottfried Krause (1703-1771) van wie we hier enige werken krijgen voorgeschoteld. Sommige zijn voor verrassende, want ongewone instrumentale ensembles.

Ideaal voor het in Frankrijk gevestigde Ensemble Notturna dat vijf leden telt. Behalve aanvoerder Christopher Palameta (h) zijn dat Jan van den Borre (traverso), Catherine Martin (v), Emily Robinson (vc) en Brice Sailly (kl).

Zij zijn ideaal toegerust om geheel in stijl en een haast hoofse zwier deze aardige kost die het hart van menig hoboïst kan doen opspringen tot bloeiend leven te wekken.