Christoph Prégardien: Auf Flügeln des Gesanges. Romantische liederen en piano transcripties. Schubert: ‘Die Forelle’; Schubert/Liszt: ‘Die Forelle’; ‘Liebesbotschaft’; Schubert/Godowsky: ‘Liebesbtschaft’; Mendelssohn: Auf Flügeln des Gesanges; Mendelssohn/Liszt: ‘Auf Flügeln des Gesanges; Schumann: ‘Frühlingsnacht’; R. Schumann/C. Schumann: ‘Frühlingsnacht’; Schumann C.: ‘Geheimes Flüstern hier und dort’; Schumann C./Liszt: ‘Geheimes Flüstern hier und dort’; Liszt: ’Im Rhein, im schönen Ströme’ Liszt: ’Im Rhein, im schönen Ströme’; Wagner: ‘Träume’; Wagner/Stradal: ‘Träume’; Wolf: ‘Anacreons Grab’; Hinze-Rheinhold: ‘Anacreons Grab’; Strauss, R.: ‘Freundliche Vision’; Gieseking: ‘Freundliche Vision’; Kirchner: 2x ‘Fühlingslied’; Brahms: ‘Agnes’; Brahms/Kirchner: ‘Agnes’; ‘Vergebliches Ständchen’; Brahms/Schütt: ‘Vergebliches Ständchen’; Brahms: ‘Wiegenlied’; Brahms /Moore: ‘Wiegenlied’. Met Cyprien Katsaris. Challenge CC 72787 (72;26”). 2018
Eigenlijk moeten de rollen worden omgedraaid en hoort pianist Cyprien Katsaris het eerste te worden genoemd, want hij heeft het grootste aandeel in dit interessante programma en lijkt de initiatiefnemer daarvan. Katsaris is blijkbaar verzot op pianobewerkingen van allerlei materiaal. Dat begon met zijn opname van de pianobewerkingen die Liszt maakte van Beethovens negen symfonieën (Warner 2564-60865). Naar aanleiding daarvan heb ik hem geïnterviewd (zie rubriek Uitvoerende kunstenaars).
Aan bewerkingen leverde hij eerder o.a. Mozartiana (Sony 8887-52551-2), Piano Mascarade met bewerkingen van composities van Albéniz, Bach, Chopin, Händel, Khatschaturian, Mahler, Borodin en Orff op (Sony 888750-6054-2) en een cd met bewerkingen van Karol Penson (Piano 21) op. Aan Liszt wijdde hij ook enige opnamen.
Wat hij hier laat horen is helemaal geweldig: origineel en bewerking telkens achter elkaar, maar natuurlijk niet met een identiek herhaalde pianopartij maar in de vorm van een nieuwe compositie met zo goed mogelijk geïntegreerde vocale partij.
Het is ook interessant bij de bewerkers behalve de usual suspects als Liszt en Godowsky ook onbekenderen als Clara Schumann, August Stradal, Bruno Hinze-Rheinhold, Theodor Kirchner, Eduard Schütt en de pianisten Walter Gieseking en Gerald Moore aan te treffen.
Dat hij voor de originelen een beroep kon doen op de nog altijd frisse, kernachtige tenor van Christoph Prégardien die vertrouwd is met dit repertoire dat hij vast wel deels elders opnam, maakt het project alleen maar beter. Een goed idee dat bijzonder mooi is gerealiseerd.