Leonardo Pierdominico: Beethoven reflections. Beethoven bew. Liszt: Symfonie nr. 5 in c op. 67/S. 464/5; An die ferne Geliebte op. 98/S. 469; Beethoven bew. Alkan: ’Allegro con brio’ uit Pianoconcert nr. 3 in c op. 37. Piano Classics PCL 10224 (62’31”). 2020
Als de waarschijnlijk apocriefe ontvanger van een kus van de zieke oude Beethoven werd Liszt door veel tijdgenoten zeker op het punt van zijn pianowerken beschouwd als diens opvolger, als degeen die de toorts brandende hield. Om alle negen Symfonieën voor piano te kunnen bewerken hield hem bijna dertig jaar bezig. Het ging hem er niet alleen om alle cruciale stemmen weer te geven binnen het bereik van het piano toetsenbord en de mogelijkheden van tien vingers, maar ook om de geest van de muziek goed te treffen, zoals hij in het voorwoord van zijn uitgave zegt.
De bewerking die Liszt maakte van de Symfonie nr. 5 is niet alleen heel origineel, raak en baanbrekend vergeleken met het origineel, maar juist deze symfonie met zijn percussieve inzet leent zich erg goed voor een pianobewerking. Geen wonder dat pianisten als Glenn Gould (Sony SMK 52636) en Paul Badura Skoda (Harmonia Mundi HMC 90.1195) zich tot deze vorm aangetrokken voelden.
Met al het prachtige Lisztrecital ’Scherzo & Marsch’ (Piano Classics PCL 10151) als verrassend debuut op zijn naam, weet hij als de beste hoe iets groots van deze bewerking kan worden gemaakt met zijn uitgekiende techniek en gecultiveerde stijl. Een veelheid aan affecten is gecombineerd met andere bij Liszt noodzakelijke eigenschappen als verbeeldingskracht en scrupuleuze muzikaliteit.
In de bewerking van de nog geen kwartier durende liederencyclus An die ferne Geliebte komt daar nog een dosis zangerigheid bij al blijft het merkwaardig dat Liszt zich juist daartoe aangetrokken voelde.
Dat Alkan in zijn Souvenirs des Concerts du Conservatoire uit 1847 en 1861 bewerkingen van werken van Marcello, Händel, Haydn, Mozart, Meyerbeer, Weber, Beethovens Bundeslied op. 122 het diens Pianoconcert nr. 3 vermeld staan, is bij wiki te zien, maar er schijnt niemand te zijn die daar opnamen van maakte. Nu bijt Pierdominico het spits af met het opnieuw knap bewerkt eerste deel uit dat Pianoconcert.