Marianne Piketty: De gouden eeuw. Vivaldi: Sinfonia ‘La verità in cimento’ R. 739, Vioolconcert in b RV. 390. ’Sonata al San Sepolchro’ in Es RV. 130, Concert voor viool, cello en strijkorkest in G ‘Per Chiaretta e Teresa’ RV. 814, ‘’Grave’ uit Concert voor viool, 2 hobo’s, 2 hoorns en orkest in D RV. 562; Concert voor 4 violen, altviool en b.c. in Bes RV. 553, Concert voor strijkorkest in g RV. 157; Strozzi: ‘Lagrime mie’ uit Diporti di Eyterpe op. 7 (bew.); Turini: ‘Sonate a 3 Il Corisino’ uit Madrigali con alcume sonate 1; Albinoni: Sinfonia in g T.Si 7; Ziani: Sinfonia in c ‘Del sepolcro’; Gallo: ‘Allegro non troppo’ uit Sonate voor 2 violen en b.c. nr. 2 in Bes; Monteverdi: ‘Basso di ciaccona’ uit L’incoronazione di Poppea. Met Le Concert idéal. Evidence EVCD 076 (69’57”). 2021

 

Zich uitstrekkend van de tweede helft van de zeventiende tot in een groot deel van de achttiende eeuw was Gouden Eeuw in Italië op muziekgebied en met name in Venetië. Dat viert de Franse barokvioliste Marianne Piketty met haar tienkoppig ensemble waartoe o.a. Albéric Boullenois (vc) Louise Salmona (v), Julie Friez en Elsa Moatti (v) behoren hier op bijzondere wijze. Voortbouwend op de erfenis van Monteverdi en Cavalli ontplooide zich in de lagunenstad een reeks componisten waarvan Albinoni en Vivaldi het bekendst zijn, maar waartoe ook Barbara Strozzi (1619-1677) met een bekend brokje bewerkt motet, Domenico Gallo (1730 - ca. 1768), Francesco Turini (ca. 1589 - 1656) en Marc’ Antonio Ziani (1653 - 1715) behoorden. Verder veel onbekends dat tot cd première leidt

Dit programma omvat in kort bestek heel gevarieerde genres, van die motetbewerking via dansen tot voldragen intieme concerten. Maar het interessantste zijn de ongepubliceerde composities.

Van deze avontuurlijke reis naar de Venetiaanse School met zijn vele stromingen maken Piketty en de haren iets heel moois dat in kwaliteit opvallend goed is en de aandacht vestigt op onbekend moois uit een enorme plaatselijke muziekschat met niet alleen maar een cent de el muziek.

Marianne Piketty heeft een fijne neus voor bijzondere programma’s. Op haar cd ‘L’heure bleue’ (Evidence EVCD 068) combineerde ze Hildegard von Bingen met Shostakovitch, op ’The Paris connection’ (Clarinet Classics CC 0043) Bacri, Connesson en Girard en op Maguelone MAG 111.165 werden Vioolsonates van Lekeu en Pierné gecombineerd. Een violiste om in de peiling te houden.