Sueye Park: Journey through a century. Reger: ‘Prelude en fuga’ nr. 6 in d voor solovioool op. 117; Kreisler: ‘Recitativo en scherzo caprice’ op. 6; Ysaÿe: Solovioolsonate in E op. 27/6 ‘Fantasie’; Strauss, R.: Etude ‘Daphne’ in G TrV. 272b, AV. 141; Prokofiev: Solovioolsonate in D op. 115; Weinberg: Solovioolsonate nr. 2 op. 92; Yun: ‘Königliches Thema’; Schnittke: ‘A Paganini’; Penderecki: ‘Capriccio’. BIS SACD 2492 (78’53”). 2019

 

Voor iemand als de Zuid-Koreaanse violiste Suyey Park die haar muzikale opleiding in Duits land genoot en bleef leven en die in 2016 al de 24 Capriccio’s van Paganini uit haar mouw schudde (BIS SACD 2282) en een aardig recital   onder de titel ‘Salut d’amour’ met werken van Sarasate, Elgar, Kreisler, Dvorak, Milstein, Tchaikovsky, Wieniawski, Rachmaninov, Falla, Grasse, Ernst en Brahms  (BIS SACD 2382) biedt een soloprogramma als dit niet het minste probleem.

Dat programma omspant inderdaad precies een eeuw van Regers ‘Prelude en Fuga’ uit 1909 tot Penderecki’s ‘Capriccio’ uit 2008. Er zijn meer aardige verbanden gelegd trouwens, wan Reger schreef zijn werk voor Kreisler, die op zijn beurt zijn ‘Recitativo en scherzo caprice’ aan Ysaÿe opdroeg. Maar stopt de doorgiftelijst, want Ysaÿe componeerde zijn Solosonate nr. 6 voor de Spaanse virtuoos Manuel Quiroga (naar wie een Strijkkwartet is genaamd). 

Voor de rest van het programma richt de violiste haar blik richting oosten met twee Solosonates van Prokofiev en Weinberg en Isang Yun die het thema uit Bachs Musikalisches Opfer koos voor een reeks van zeven variaties. Schnittke brengt daarna nog een bezoek als eerbetoon aan zijn beroemdere collega Paganini. Dat Penderecki ooit als violist begon, blijkt uit de kneepjes van het vak die hij toepast in zijn virtuoze ‘A Paganini’.

Het is een puur genoegen om Sueye Park op haar muzikale reis te volgen want ze speelt geen noot die de luisteraar onberoerd laat, om het even of die vol uitdrukking of puur briljant is. Park speelt op een Lorenzo Storioni viool uit 1774.