Ovsyanikova, Anna: Les saisons françaises. Debussy: Vioolsonate in g; Boulanger, L.: Deux morceaux; Ravel: Vioolsonate nr. 1 in a; Poulenc: Vioolsonate FP. 119 (versie 1949, ‘Presto tragico’ (versie 1942). Met Julia Sinani. Stone Records 5060192.780963 (56’59”). 2020 

 

Wat is het handig dat over zoveel onbekende musici zoveel te vinden is op internet. Over de Russische violiste Anna Ovsyanikova bijvoorbeeld die op haar zestiende in Duitsland debuteerde en vervolgens haar masters haalde aan de Royal Academy of music en daarna in Engeland bleef en een mooie reputatie kreeg. De eveneens Russische pianiste Julia Sinani volgde eenzelfde weg. Zoals dat vaak met gevorderde conservatoriumstudenten gebeurt, besloten ze om een duo te vormen.

Voor hun cd debuut kozen ze een aardig Frans programma. Alle drie de Sonates stellen hun eigen problemen. Bij Debussy treden in het eerste deel binnen zes minuten zevenentwintig tempowisselingen op die het duo redelijk goed afwikkelt net als de rest van het werk.

Bij de nooit afgemaakte Vioolsonate van Ravel gaat her er vooral om het enige deel hecht te integreren en ook dat lukt behoorlijk. Maar het interessantst is de Vioolsonate van Poulenc die hem van 1918 tot 1943 bezighield voordat hij er gelukkig mee was en er daarna nog in 1949 het laatste deel van wijzigde. Het werk was bedoeld voor Ginette Neveu.

Hier horen we de experimentele Poulenc die overdrachtelijk een kubisch portret van Maurice Chevalier met een sigaret in zijn oor schetst bij wijze van een Picasso imitatie. 

De verrassing wordt gevormd door de beide Stukken van Lili Boulanger: wat een geweldige muziek en wat jammer dat ze geen echte Sonate(s) componeerde.

In technisch en muzikaal opzicht zorgt het tweetal musici voor een recital dat zeker de moeite waard is. Ben benieuwd of we op termijn meer van hen zullen horen.