Orianthi: Orianthi. ‘Contagious’; ‘Sinners hymn’; ‘Rescue me’; ‘Blow’; ‘Sorry’; ‘Crawling out of the dark’; ‘Impulsive’; ‘Streams of consciousness’; ‘Company’; ‘Moonwalker’. Frontiers Records FR CD 1068 (37’21”) 2020

 

Mijn tweede uitstapje buiten min eigenlijke ‘klassieke’ domein bracht me bij de Australische zangeres, songwriter en producer Penny Panagaris  (1985) die onder haar artiestennaam Orianthi in 2007 voor het eerst de internationale aandacht trok door haar samenwerking met Michael Jackson voor zijn concertreeks ’This is it’ en die datzelfde jaar met haar eerste eigen debuut single ‘According go you’ kwam dat meteen behoorlijk hoog scoorde op de hitlijsten: nr. 17 in de V.S ., nr. 6 in Australië en nr. 3 in Japan.

Toen ze zes was kreeg ze een akoestische gitaar en wisselde die vijf jaar laten in voor een elektrische. Dat had grote gevolgen. Op haar vijftiende was ze begonnen in haar school rockband van Steve Vai in Adelaide; ze speelde ook samen met Carlos Santana. In 2005 verscheen haar debuut lp ‘Violet journey’ en daarna vestigde ze zich in Los Angeles.

Haar tweede album, ‘Believe’ (Geffen 0602527247137) volgde eind 2009. Nog datzelfde jaar werd ze in het blad Elle geroemd omdat ze ‘tot de twaalf beste vrouwelijke elektrische gitaristen behoorde’. In 2010 kreeg ze de ’2010 Breakthrough guitarist of  the year’ award van Guitar International Magazine. In 2012 volgde ‘Heaven in this hell’ (Roborecords RROP 2012).

In Radio Free America uit 2017 werkte ze samen met Richie Ambora de ex-gitarist van Bon Jovi en (BMG 53838343-2) Samen vormden ze de band RSO.

Deze nieuwe cd bevat tien solonummers en is daarom zo interessant omdat ze blijkbaar kenmerkend zijn voor de huidige stand van zaken in de pop en rock wereld en daar hoog aangeschreven zijn. Het voor mij opvallendste nummer is de relatief heel rustige akoestische ballade ‘Crawling out of the dark’. De rest van het programma klinkt vooral stoer en uitdagend en geeft zo een goed beeld van de gepassioneerde toortsdrager Orianthi.