Mahoko Nakano: Autour du XXème siècle. Roussel: Pianostukken op. 49  nr. 1-3; Pianosonatine op. 16; Satie: Gymnopédie nr. 1; Gnossiennes nr. 1-3; Poulenc: ‘Toccata; uit Pianostukken FP. 48; ‘Hommage à Edith Piaf’; Messiaen: ‘La colombe’, ‘Le nombre leger’, ‘’Plainte calme’, ‘Un reflet dans le vent’ uit Préludes; Prélude nr. 5 ‘Les sons impalpables du rêve’; Takemitsu: Les yeux clos nr. 1; Ginastera: Danzas argentinas op. 2 nr. 1-3. Continuo Classics CC 777.801 (56’03”). 2015

De Japanse pianiste Mahoko Nakano kwam naar Wenen en Parijs om haar studie af te ronden. Ze deed in Banff in Canada ook onderzoek en dat alles bijeen maakte haar gereed voor deze korte, nog een uur durende tour d’horizon door niet altijd even voor de hand liggende twintigste eeuwse pianowerken.

Opvallend is het accent op Frankrijk, waar vooral haar Rousselbijdrage de moeite waard is. Verder een vluchtig bezoekje aan haar vaderland met Takemitsu en dan de oversteek naar Argentinië.

De keus is nogal willekeurig. Niets uit de tweede Weense School, niets uit Rusland (Rachmaninov, Scriabin, Prokofiev, Stravinsky, Shostakovitch), niets van Bartók, Lutoslawski, niets uit Spanje. Maar ja, dat zou ook een veel omvangrijker programma zijn geworden, aanzienlijk meer dan het uurtje dat Nakano verzorgt.

Ze doet dat overigens met veel inzicht in de verschillende stijlen ontwikkelingen en blijkt een pianist van grote statuur te zijn. Een aangename kennismaking dus, vragend om meer. Wie het bewuste programma aanstaat, zal zich niet teleurgesteld voelen na beluistering.