Napolitano, Pina: Brahms, de progressieve. Brahms: Pianostukken op. 118 nr. 1-6; Pianostukken op. 119 nr. 1-4; Webern: Kinderstück; Klavierstück im Tempo eines Menuetts; Variationen op. op. 27 nr. 1 en 2; Satz für Klavier; Berg: Pianosonate op. 1. Odradek ODRCD 330 (64’11”). 2018 

Op deze cd kiest Pina Napolitano het essay Brahms the progressive van Schönberg uit 1947 als uitgangspunt. Daarin beschouwt hij zich als een late leerling van Mozart en volger van methodes van Brahms die te vaak als conservatief wordt gezien, maar voor hem ook een vader van het modernisme is. Dat leidt tot een muzikale tijdreis waarin op Brahms vanuit het Weense modernisme wordt teruggekeken en aan de andere kant naar de tweede Weense school wordt gekeken vanuit Brahms’ laatromantiek.

Interessant in haar programma zijn vooral de beide pas postuum gepubliceerde stukken van Webern: het kleine 12-toons Kinderstück en de Brahmsiaanse Sonatesatz. 

Interessant hoe overeenkomsten en verschillen tussen de gekoppelde werken aan het licht worden gebracht. Als specialiste in eigentijdse muziek blinkt de pianiste meer uit in de stukken van Berg en Webern dan in de Pianostukken van Brahms die wat ongelijkmatig tot leven worden gewekt. De wat droog klinkende opname helpt daarbij niet om tot een beter effect te komen.

De waarde van deze uitgave ligt vooral besloten in de korte stukken van Webern, waarvan - moet eerlijkheidshalve gezegd - ook wel andere mooie opnamen, bijvoorbeeld van Krystian Zimerman (DG 457.637-2) en Roland Pöntinen (BIS CD 1467) bestaan. Wat Brahms betreft, komen eerder Murray Perahia (Sony 88697-72725-2), Hélène Grimaud (Erato 0630-15350-2) en Radu Lupu (Decca 417.599-2) in aanmerking.