Notos pianokwartet: Hongaarse schatten. Dohnányi: Pianokwartet in fis; Kodály: Intermezzo voor viool, altviool en cello K. 19; Bartók: Pianokwartet in c op. 20. RCA 8541.1882-2 (63’07”). 2016

 

Schaf als liefhebber van de kamermuziekwerken van Dohnanyi, Kodály en Bartók deze cd aan, al was het maar om daarvan de laatste vier bandjes onaangekondigd aan familie, vrienden of kennissen te laten horen en te vragen naar de naam van de componist. Men kan er een weddenschap op afsluiten dat ze die niet gauw zullen raden. Het gaat namelijk om een Pianokwartet dat de zeventienjarige Bartók in 1898 componeerde en dat haast meer als Brahms klinkt dan Brahms zelf. Het werk ging verloren, maar dook gelukkig weer op en dit is zover ik in de gauwigheid zag de eerste opname daarvan.

Het Duitse Notos pianokwartet, bestaande uit Antonia Köster (piano), Sindri Lederer (v). Andrea Burger (va) en Philip Graham(vc)  geeft er een uitdagende vertolking van, stoer in het eerste deel, gloedvol in het tweede en heel afwisselend tussen volbloedigheid en verstilling in de finale.

Ernö Dohnányi, goed bevriend met Bartók, schreef zijn gepassioneerde Pianokwartet al wat eerder in 1891, maar het werd pas in 2010 door Doblinger uitgegeven. Het heeft een omvangrijk eerste deel dat 12’17” duurt en een uitgesproken Hongaars karakter heeft. Het Intermezzo voor strijktrio van Kodály uit 1905 is een pikante, vlotte en lichtvoetige polka.

Het Notos pianokwartet laat horen dat het zich dit soort idioom geheel eigen heeft gemaakt.