Arthur Nikisch: Orkestwerken. Beethoven: Symfonie nr. 5 in c op. 67, Ouverture Egmont op. 84; Weber: Ouvertures Oberon J. 306 en Der Freischütz J. 277; Mozart: Ouverture Le nozze di Figaro KV.492; Liszt: Hongaarse rapsodie nr. 1 in f S. 359; Berlioz: Ouverture Le carnaval romain op. 9. Berlijns filharmonisch orkest en Londens symfonie orkest o.l.v. Arthur Nikisch. Dutton CDBP 9784 (74’42”). 1913, 1914, 1920

 

Dirigent Arthur Nikisch wiens honderdste sterfdag 23 januari 2022 kon worden herdacht, maakte voor W.O. 1 een stel opnamen met het Berlijns filharmonisch orkest en het pas opgerichte Londens symfonie orkest. Het bekendst en beroemdst werd de opname van Beethovens Symfonie nr. 5. Het was niet de alleerste van dit werk, want Friedrich Kark ging hem met het Großes Odeon-Streichorchester in 1910 voor; Kark speelde een belangrijke rol in de vroege opnamewereld.

Nikisch’ Beethoven V heeft ondanks de nogal primitieve klank van de opname overleefd als voorbeeld van smeedbaar expressie romantiek toegepast op Beethoven. Maar de muziek bevat wel mooie impulsen, ook in de flexibel klinkende Ouverture Egmont.

De beide ouvertures van Weber werden vlak voor het uitbreken van W.O. 1 in Londen opgenomen. Freischütz klinkt veerkrachtig, Oberon zeer gespannen. Omdat Nikisch in Hongarije werd geboren toonde hij veel affiniteit met de Hongaarse rapsodie van Liszt die heel vitaal klinkt.

Verwacht geen wonderen van de met ruisonderdrukking op cd overgezette 78t. platen, maar de klank is nog best acceptabel.