Melnikov, Alexander: Four piamos, four pieces. Schubert: Wandererfantasie in C op. 15, D. 760; Chopin: Études op. 10 nr. 1-12; Liszt: Réminiscences de Don Juan S. 418; Stravinsky: Mouvements de Pétrouchka nr. 1-3. Harmonia Mundi HMM 90.2299 (79’34”). 2017

Alexander Melnikov heeft al aardig wat mooie soloplaten, concertopnamen en opnamen die hij samen met Isabelle Faust, Jean-Guihen Queyras en Andreas Staier maakte op zijn en het is bekend dat hij graag historiserend te werk gaat.

Dat vindt een nieuwe uiting in deze uitgave, waarop hij achtereenvolgens  in chronologische volgorde Schubert op een Alois Graff (en niet de bekende Conrad Graf) met leertjes op de hamers en meerdere pedalen uit rond 1830, Chopin op een Érard uit 1837, Liszt op een Bösendorfer uit 1875 en Stravinsky op een Steinway uit 2014 speelt, zo ongeveer een eeuw muziek en ontwikkeling op het gebied van pianobouw overbruggend en samenvattend. 

Een hoogtepunt uit zijn recital is het soms van kleur verschietende adagio uit de Wandererfantasie. Dat de pianist een in goede conditie verkerende Érard gebruikte voor de eerste bundel Chopin Études werkt wonderwel omdat de pianobouwer in 1821 het repetitie mechanisme uitbreidde. Dat komt goed hoorbaar de zangerige kant van deze werken in nr. 3 Tristesse en 6 Klacht zeer ten goede. Maar elders gaat het er ook fel aan toe, in nr. 4 en de beroemde Revolutie étude nr. 12. Hoe goed Melnikov hier is, blijkt uit vergelijking met Pollini (DG 413.794-2) en Perahia (Sony MK 42124).

In Liszt kan hij zich met alle pianistische mogelijkheden virtuoos uitleven op een prachtig rijk klinkende Bösendorfer zonder dat hij Mozarts Don Giovanni geheel uit het oor verliest. Net als bijvoorbeeld Hamelin (Hyperion CDA 66874) en Cherkassky (Orfeo C 720-071 B).

De cllmax van uitstekende pianistiek en grote virtuositeit komt   in het werk van Stravinsky. De pianostukken proberen de glansrijke orkestrale caleidoscoop met alleen een vleugel tot leven te wekken en in een prachtuitvoering als deze lukt dat eindweegs. Het begint met de levendige Danse russe, gevolgd door Chez Petrouchka en eindigt met de kermisscène La semaine grasse. Hier schittert Melnikov op een met Wang (DG 477.8795), Pollini (DG 471.360-2) en Kissin (RCA 82876-65389-2) vergelijkende manier.

Als geheel is dit een in verschillende opzichten heel bijzondere  en erg mooie uitgave.