Varvara Manukyan: Solo recital 1. Pleyel, I. J.: Sonate nr. 5 in G uit het Strijkkwartet B. 32; Field: Nocturnes nr. 4 in Es H.24, 5 in c K. 25, 6 in As H. 26 en 7 in A H. 36; Pleyel C.: Nocturne à la Field in B op. 54; Chopin: Nocturnes op. 9 nr. 1-3. Ars Produktion ARS 38.828 (50’16”). 2018 

Het is interessant om eens nader wat te lezen over de Pleyels. Over de in Oostenrijk geboren Ignaz Joseph (1757 - 1831) ie nog bij Haydn studeerde, later kapelmeester her en der in Europa was, die ook componeerde en tenslotte in Parijs een pianohandel opende, waaraan hij een bekende pianofabriek koppelde.

En over zijn zoon Camille (1788 - 1855) die zijn vader opvolgde. De hoeveelheid aan pianowerken van senior is beperkt, junior schreef uitsluitend voor piano.

Ars Produktion heeft zich ten doel gesteld om het complete oeuvre van de Pleyels vast te leggen. In deze Pleyel Edition zijn we intussen bij aflevering nr. 18 aangekomen. Die werd toevertrouwd aan de in Armeense, in Duitsland actieve Varara Manukyan die zich specialiseerde op oud instrumentarium en hier terecht speelt Pleyel fortepiano uit 1838 (op. 5884). Een blijkbaar in goede conditie bewaarde vleugel met een heel mooie, ranke klank die te danken is aan dunne snaren, een dun klankbord en lichte hamertjes.

De Sonate nr. 5 uit een der vele Strijkkwartetten van Ignaz krijgt hier zelfs zijn cd première. Deze is aangevuld met een stel Nocturnes van Camille en zijn tijdgenoten Field en Chopin (die, misschien niet toevallig) zijn drietal  op. 9 opdroeg aan Marie Moke-Pleyel.

De kennismaking met het fijnzinnige, licht romantische en karakteristieke pianospel van Varvara Manukyan bevalt goed. Ze maakt duidelijk dat specialisatie op een mooi instrument uit de ontstaanstijd van deze muziek loont met zo’n met het juiste gevoel gespeeld recital.