Maria Milstein en Mathieu van Bellen. Prokofiev: Sonate voor twee violen in C op. 56; Gorecki: Sonate voor 2 violen op. 10; Ysaÿe: Sonate voor 2 violen in A op. posth. Challenge CC 72807 (63’56”). 2019

Sinds 2013 organiseert Mathieu van Bellen in een grote boerderij op het Zeeuws-Vlaamse platteland het Scaldis kamermuziekfestival waarvoor hij bekende collega’s uitnodigt die bereid zijn om zich met hem aan bij voorkeur onbekend repertoire te wijden.

Het programma op deze cd is een goed voorbeeld van waar dat toe kan leiden. Werken voor twee violen zijn er genoeg. Denk aan de 6 Duo’s van Boccherini, de 6 Duo’s van Haydn, de vele Duo’s van Viotti, de 12 Sonates van Leclair, die 12 Concertante duo’s van Spohr, de 44 Duo’s van Bartók, de Duetti van Berio.

Maar hier werk een andere interessante keuze gemaakt voor de Sonates van Eugene Ysaÿe, Sergei Prokofiev en Henryk Gorecki. 

Ysaÿe schreef zijn Sonate voor 2 violen voor uitvoeringen door hemzelf met de Belgische koningin Elisabeth, bekend van het naar haar genoemde concours. Een werk uit 1915 met daarin slechts weinig verschil in moeilijkheidsgraad tussen beide partijen en wanneer dat er al zou zijn, is dat hier mooi opgevangen in een strelende weergave, zodat de luisteraar daar niets van merkt.

Voor de Duosonate van Prokofiev in 1932 is gezorgd voor een vertolking die lyrisch is in de melodiek en scherp in de harmonieën met veel vaart in de snelle delen en tere in de langzame. De nieuwste en minst bekende compositie is de driedelige Sonate van Gorecki uit 1957. Deze is indertijd opgenomen door zijn Poolse landgenoten Marek Mos en Arkadiusz Kubica (Olympia OCD 375) en Krzysztof Wegrzyn enTomasz Tomasxewski (Dux 0144), maar het dient gezegd: Milstein en Van Bellen spelen het werk doorleefder en klinken beter. 

De confrontatie met dit drietal werken van heel verschillende origine is van zeer aangename aard, juist omdat niet primair de aandacht op virtuositeit, maar op expressie is gelegd.