Bruno Monteiro: Freitas Branco: Vioolsonate nr. 1; Ravel: Vioolsonate nr. 2 in G; Villa-Lobos: Sonate-fantasie nr. 2 op. 49. Met Joao Paulo Santos. Et’cetera KTC 1750 (69’23”). 2021

 

Luís Maria da Costa de Freitas Branco (1890 – 1955) behoorde tot de vaardigste en invloedrijkste Portugese componisten in de twintigste eeuw. In zijn Vioolsonate nr. 2 uit 1928 toont hij sterke neo-klassieke, maar ook heel zangerige invloeden en het is geen wonder dat zijn huidige landgenoot hier een warm pleidooi voor hem houdt en laat horen dat we te maken hebben met heel geanimeerde muziek die zijn mooiste momenten laat horen in het andantino. In de finale wordt middernacht aangekondigd. Ook aan enige melancholie ontbreekt het niet.

De Vioolsonate in G van Ravel uit 1928 krijgt de nodige intensiteit mee in deze energieke verklanking, maar ook de parodistische effecten uit het langzame deel ontsnappen niet aan de aandacht van het tweetal en voor de pizzicati geldt hetzelfde. Dat verleent de muziek enige opwinding.

De Sonate-fantasie nr. 2 van Villa-Lobos is een heel oorspronkelijk en persoonlijk, maar vrij onbekend werk van de Braziliaan uit 1914. 

Zo werd dit een interessant recital met die sonates die men op de concertpodia hier zelden of nooit te horen krijgt, maar waarvan we op cd nu gelukkig ten volle kunnen genieten dankzij de mooie afgewerkte en spontane vertolkingen van Bruno Monteira en Joao Paulo Santos.