Moskouse solisten. Shostakovitch: Kamersymfonie op. 110a; Sviridov: Kamersymfonie op. 14; Weinberg: Kamersymfonie nr. 1 op. 145. Moskouse solisten o.l.v. Joeri Bashmet. Onyx 4007 (73’31”). 2005-12-07
De Moskouse solisten – niet te verwarren met de Moskouse virtuozen van Spivakov of met het oude Moskou’s kamerorkest van Barshai – waren onlangs te gast in Nederland om in een bezetting van 5 eerste violen, 4 tweede– en altviolen, drie celli en een contrabas onder altist Joeri Bashmet met prachtige eigen solobijdragen te laten horen wat inderdaad de erfenis lijkt van de enorm gedisciplineerde, uniforme en nuancenrijke hard hitting stijl die er destijds door Barshai werd ingeheid. Een stijl waarvan een waardige, fraaie afspiegeling vonden bij Nieuw Sinfonietta uit de tijd van Lev Markiz.
De Moskovieten leidden een wat zwervend bestaan in de cd wereld wat tot uitdrukking komt in hun tot nu toe verschenen opnamen:
Brahms: Klarinetkwintet in b op. 115 (bewerking Bashmet en Goloebev); Shostakovitch: Strijkkwartet nr. 13. Sony 60550.
Bijdragen aan het programma Russisch futurisme met onder meer: Gnesin: Adiggeya; Pianotrio; Requiem; Liederen van de dolende ridder. Arte nova 74321-48722/3-2 (2 cd’s)
Haydn: Celloconcerten nr. 1 in C H. VIIb/1 en 2 in D H. VIIB/2. Met Anne Gastinel. Auvidis V 4820.Reger: Suite in a op. 103a; Britten: Lachrimae; Hindemith: Trauermusik; Schnittke: Monoloog. Met Joeri Bashmet. RCA RD 60464.
Schnittke: Strijktrio; Canon; Concert voor drie; Menuet. Met Gidon Kremer, Joeri Bashmet en Mstislav Rostropovitch. EMI 555.627-2.
En met onder anderen violiste Viktoria Mullova, het Borodin kwartet, pianist Pascal Rogé, het Nash ensemble en de sopraan Barbara Bonney hebben de Russen nu dus onderdak gekregen op het door een ex Philips employee begonnen label Onyx dat een warm thuis biedt aan plotseling dakloos geworden beroemdheden wier contract niet werd verlengd of van wie de industrietak ophield te bestaan c.q. tot nietigheid fuseerde.
Bashmet en de zijnen – het bleek ook uit hun ‘live’ optreden met Schuberts veertiende strijkkwartet in de bewerking van Mahler, de omwerking door A. Tsjaikovsky van het dertiende strijkkwartet van Shostakovitch tot een Sinfonia voor altviool en strijkers en uit Barshai’s bewerking van zes delen uit Prokofievs Visions fugitives voor piano. Ook uit de toegiften sprak diezelfde geest: een Polka van onbekend (ik kon de naam niet verstaan) die veel weg had van Souvenir van Kupkovitch waarmee Gidon Kremer graag op de proppen kwam, het Scherzo uit het Strijkoctet op. 11 van Shostakovitch en Parasha’s aria uit Stravinsky’s Mavra.
Terug naar de nieuwe cd. Als wereldpremière bevat die de Kamersymfonie van György Sviridov (1915-1998), een componist in het kielzog van Shostakovitch en Schnittke. Van hem was als enige orkestwerk het Miniatuur triptiek door Fedosejev opgenomen. Deze componist is vooral bekend door zijn op Olympia vastgelegde koorwerken en de muziek die hij bij de verfilming van Poesjkins De sneeuwstorm schreef.
De eerste Kamersymfonie uit 1986 van tijdgenoot Vainberg of Weinberg (1919 – 1996) was al te beluisteren dankzij Svetlund (Olympia OCD 651) en het Kremlin kamerorkest onder Rachlevsky (Claves 50.9812), maar de nieuwe versie is pittiger en het spel van de strijkers klinkt bevlogener. Een mooi debuut van de Moskovieten op Onyx dus.