CD Verzamelprogramma's

MUTTER, ANNE SOPHIE: LIGHT GAMES, TIME MACHINE E.A.

 

Mutter, Anne Sophie. Rihm: Lichtes Spiel; Dyade; Penderecki: Duo concerante; Currier: Time machines. Met respectievelijk het New York filharmonisch orkest o.l.v. Michael Francis, Roman Patkolá (cb) en het New York filharmonisch orkest o.l.v. Alan Gilbert. DG 477.9359 (64’13”). 2011

 

Gelukkig de eigentijdse violist(e) die compositie opdrachten kan uitdelen of componisten inspireert om voor haar substantieel nieuw werk te schrijven. Anne Sophie Mutter behoort tot deze gelukkigen en inspireerde niet alleen Penderecki die al zijn Tweede vioolconcert (DG 453.507-2) voor haar had geschreven net zoals Rihm dat met zijn Gesungene Zeit had gedaan (DG 437.093-2) en haar ex echtgenoot Previn met zijn vioolconcert Anne Sophie (DG 474.500-2). Ter gelegenheid van zijn tachtigste verjaardag schreef Previn in 2007 nog wel een Dubbelconcert voor viool, contrabas en orkest, waarin Mutter en Patkoló, de eerste contrabas uit het New York filharmonisch orkest, solist waren. Dat bleek aanleiding genoeg om ook als zelfstandig du op te treden met onder meer het vijf minuten durende Duo concertante van Penderecki uit 2010 als gevolg.

Rihms Lichtes Spiel uit 2009 is een ruim een kwartier durend werk voor vioolsolo en klein orkest waarin hij opnieuw aantoont dat “een speels onbewijsbaar en gewelddadig aandringend aura zich aan de sfeer van het serieuze onttrekt”. Het klimaat is nu wel wat speelser geworden. Het markante duo Dyade (twee zeer verschillende persoonlijkheden in één relatie) uit 2011 is ook fonkelnieuw. Dit duo is substantiëler en duurt ook langer: 12’35”. Het loont zeker de moeite om er kennis van te nemen.

En dan is daar het zevendelige stuk Time Machines van de Amerikaanse componist Sebastian Currier (1959). Zijn Aftersong was het eerste werk dat hij aan Mutter opdroeg. Een plezierige ontdekking met alweer vrij bondige deeltjes die titels als ‘Fragmented time’, ’Delay time’, ‘Compressed time’, ‘Overlapping time’, ‘Entropic time’, ’Backwards time’ en ‘Harmonic time’ dragen. Het stimuleert de eigen fantasie.

Voor zover dat zonder partituren goed te controleren valt, zijn alle uitvoeringen heel accuraat, soms zelfs bevlogen en de klank is in ieder geval uitstekend.