Minnaar, Hannes: Bach Inspirations. Bach/Liszt: Prelude en fuga in a BWV 543; Bach/Busoni: Koraalvoorspelen ‘Wachet auf, ruft uns die Stimme’ BWV 645; ‘Nun komm’ der Heiden Heiland’ BWV 659; ‘Nun freut euch, lieben Christen g’mein’ BWV 734; Franck: Prélude, choral et fugue; Bach/Rachmaninov: ‘Prelude, Gavotte, Gigue’ uit Partita voor soloviool nr. 3 in E BWV 1006; Bach/Bauer: ‘Die Seele ruht in Jesu Händen’ uit Cantate nr. 127 BWV 127; Bach/Vaughan-Williams: Koraal ‘Ach bleib bei uns Herr, Jesu Christ’ BWV 253; Liszt: Fantasie en fuga op de naam B-A-C-H S. 529; Grainger: Blithe Bells naar BWV 208. Cobra 0038 (75’15”). 2013

De gedachte achter dit programma is nogal origineel en zeker te waarderen. Er is zo een muzikaal best rijk geschakeerd palet ontstaan waarin de – meest romantische componisten die hun vrijheden soms wat royaal namen – dichter bij of juist verder af van Bachs originelen belandden.

Ga maar na: bewerkte koralen door Busoni en Vaughan-Williams, een orgelwerk bezien door pianovirtuoos Liszt, bekende delen uit een solovioolpartita bezien door de bril van Rachmaninov, Graingers kijk op de aria ‘Schafe können sicher weiden’ blijven betrekkelijk dicht bij de basis. Maar Liszt’s Fantasie en fuga over de naam B-A-C-H en meer nog Francks Prélude, choral et fugue zijn daarvan mijlenver verwijderd en oorspronkelijke eigen composities. Ook Harold Bauer’s bewerking zal niet iedereen op slag tot Bach kunnen herleiden, hoe verzot de Amerikaanse componist ook op zijn inspiratiebron was en zelfs een bundel Eighteen Century’s Tunes samenstelde.

Deze uitgave is om twee redenen interessant: in de eerste plaats zonder meer voor de schare Minnaarbewonderaars, die het waarschijnlijk niet opvalt dat niet ieder stuk even goed en stijlvol uit de verf komt en in de tweede plaats door het stimulerende programma zelf.