Radu Lupu: Complete recordings. Mozart: Pianoconcerten nr. 12 in A KV 414 en 21 in C KV 476; Concert voor 2 piano’s en orkest in Es KV 365; Concert voor 3 piano’s en orkest in F KV 242; Kwintet voor piano en blazers in ES KV 452; Vioolsonates in C KV 296, in G KV 301, in Es KV 302, in C KV 303, in e KV 304, in A KV 305. in D KV 306, in F KV 376, in F KV 377, in Bes KV 378, in G KV 379, in Es KV 380, in Bes KV 454, in Es KV 481. In A KV 526, in F KV 547; Fantasie in f KV 608; Andante met 5 variaties in G KV 501; Sonate voor 2 piano’s in D KV 448; Beethoven: Pianoconcerten nr. 1-5; Kwintet voor piano en blazers in Es op. 16; Pianosonates nr. 8 in c op. 13 ‘Pathétique’, 14 in cis op. 27/2 ‘Mondschein’,19 in g op. 49/2, 20 in G op. 49/2, 21 in C op. 53 ‘Waldstein’; Schubert: Vioolsonate in A D. 574; Sonatines voor viool en piano nr. 1-3;; Fantasie in C D. 934; Marches militaires D.733 nr. 1-3; Grand duo in C D. 812; Pianosonates nr. 1 in E D. 157,. 5 in As D. 557, 13 in in A D. 664, 14 in a D. 784,16 in a D. 845, 18 in G D. 894; 19 in c D. 958, 20 in A D. 959, 21 in Bes D. 960; Scherzi in Bes en Des D. 593; Moments musicaux op. 94 D. 780 nr. 1-6; Impromptu’s op. 80 nr. 1-4 D. 899 en op. 142 nr.1-4 D. 935; Fantasie in f D. 940; 33 Liederen; Schumann: Humoreske op. 20; Kinderszenen op. 15; Kreisleriana op.16; Pianoconcert in a op. 54; Grieg: Pianoconcert in a op. 16; Brahms: Pianoconcert nr.1 in d op. 15; Pianosonate nr. 3 in f op. 5; Thema met variaties (bew. Tweede deel Strijksextet op. 18); Rapsodieën in b op. 79/1 en in g op. 79/2; Intermezzi nr.1-3 op. 117; Pianostukken op. 118 nr.1-6; Pianostukken op. 119 nr. 1-4; Franck: Vioolsonate in A; Debussy: Vioolsonate in g L. 140.
Met resp. Het Engels kamerorkest o.l.v. Uri Segal, Han de Vries (h), George Pieterson (kl), Vicente Zarzo (hrn), Brian Pollard (fag); het Israël filharmonisch orkest o.l.v. Zubin Mehta, het Londens symfonie orkest o.l.v. Lawrence Foster, Londens symfonie orkest o.l.v. André Previn, Londens filharmonisch orkest o.l.v. Edo de Waart, Szymon Goldberg (v), Murray Perahia (p) en het Engels kamerorkest, Daniel Barenboim (p), Barbara Hendricks (s) en Kyung-Wha Chung (v). Decca 478.7720 (28 cd’s, 25u. 33’31”). 1963/96
Aan de te weinige optredens van de in 1945 geboren Roemeense pianist bewaar ik heel dierbare herinneringen, aan zijn successievelijk verschenen opname al evenzeer. Natuurlijk is er een indrukwekkend aantal werkelijk goede pianisten, maar het aantal werkelijk groten is beperkt en ongetwijfeld is Radu Lupu een van hen. Zijn repertoire is beperkt, maar exquise. Ieder blijk van uiterlijk vertoon is hem vreemd. En overal vindt hij poëzie in de muziek, al gaat hij bruuskere momenten niet uit de weg.
In het kader van de vele integrale opnamen die Universal samenstelt van musici die meer dan de moeite waard zijn, blijkt nu Lupu aan bod te zijn gekomen. Terecht, want het is in grote lijnen een feest om hem in etappes zo’n 25 uur te kunnen beluisteren. In grote lijnen, want niet alles is echt groots. Bij de vioolsonates van Mozart kan men twijfel hebben aan de inbreng van Szymon Goldberg.
Radu Lupu werd 30 november 1945 in het Roemeense Galatz geboren en trad op zijn twaalfde voor het eerst in het openbaar op. Hij kreeg les van Florica Muzicescu die ook Dinu Lipatti had lesgegeven. Met een beurs kan Lupu in Moskou verder studeren bij Heinrich en Stanislav Neuhaus. Daar werd een ideale basis gelegd voor een grootse verdere carrière. In 1967 won Lupu het Van Cliburn concours, in 1969 het Enescu concours. Een volgende eerste prijs viel hem ten deel in in het jaar waarin hij afstudeerde: 1969 won hij ook nog de eerste prijs bij het concours in Leeds. Hij gaf toen ook zijn eerste recital in Londen. In 1975 debuteerde hij in de V.S. maar wanneer hij voor het eerst in Nederland speelde??
In het centrum van Lupu’s repertoire staan Mozart en de negentiende eeuwse romantische werken van Schubert, Schumann en Brahms. Zijn interpretaties munten vooral uit door de lyriek van zijn spel; subtiele nuanceringen in de zachte, verinnerlijkte passages vormen zijn handelsmerk.
In 1995 kreeg Lupu een Edison en een Grammy voor zijn Schumannrecital (Kinderszenen, Kreisleriana, Humoreske).
Wie dit dikke, maar zeker niet prijzige nieuwe album, dat werkelijk al zijn officiële opnamen, dus ook die welke op EMI en Teldec verschenen, te veel is, kan ook terecht bij kleinere uitgaven met bijvoorbeeld alleen de solowerken op Decca 478.23407 (10 cd’s). Maar ook zijn afzonderlijke opnamen moeten in principe nog verkrijgbaar zijn.
8 mei 2016 komt Radu Lupu met het Concertgebouworkest Beethovens eerste pianoconcert spelen. Zie ook het portret van de pianist in de rubriek Uitvoerende Kunstenaars.