Victor Julien Laferrière: Cellosonates. Brahms: Cellosonate nr. 1 in e op. 38; Debussy: Cellosonate; Franck: Cellosonate in A. Met Adam Laloum. Mirare MIR 310 (66’18’). 2015

Als leden van het trio Les Esprits met violiste Mi-Sa Yang zonderden Victor Julien Laferrière die begin augustus 2017 in Brussel het Koningin Elisabeth concours won zich af om dit drietal cellosonates op te nemen. Neem de Cellosonate van Debussy die deel uitmaakt van zijn drie sonates.

Hij ondertekende die met ‘un musicien français’ hetgeen zowel letterlijk als symbolisch is bedoeld. Toen hij aan het eind van zijn leven dit drietal werken schreef, wilde hij aansluiten bij de ware Franse traditie van Rameau en Couperin. Terwijl in het noordwesten de Eerste Wereldoorlog woedde, deed de wanhopige, zieke componist een laatste poging om de kern van de Franse ‘fantasie en gevoeligheid’ uit te drukken, als reactie op de Duitse ‘heldhaftige theatraliteit’.

Daarin slaagde hij goed in de als eerste ontworpen soepele, katachtige Cellosonate met zijn hoge pizzicato en spookachtige spiccato. Laferrière en Laloum verzorgen hiervan een fijnzinnige interpretatie en slaan via de omgezette Vioolsonate van Franck toch een mooie brug naar de Duitse zijde met de forser aangepakte eerste Cellosonate van Brahms. 

Tot op zekere hoogte gaf de cellist hier al blijk van zijn grote talent.