Julia Lezhneva: Alleluia. Vivaldi: In furore iustissimae irae RV. 626; Händel: Saeviat tellus inter rigores HWV. 240; Porpora: In caelo stelle clare; Mozart: motet Exsultate jubilate KV. 165. Met Il giardino armonico o.l.v. Giovanni Antonini. Decca 478.524-2 (60’46”). 2012 

De sopraan van de Russische  coloratuur specialiste Julia Lezhneva klinkt zo helder als een klokje en behoort toe aan een van de interessantste, pure, niet geheel vibrato-loze stemmen uit de laatste tijd. De vingers van een instrumentalist kunnen nauwelijks sneller bewegen dan de akkoorden die zij wanneer dat nog is zingt. Ze kan vocaal kopje duikelen als een viool, haar toon strak houden als een hobo en overtreffend goed trillers en coloraturen (herinnerend aan de jonge Bartoli) maken.

Op haar best horen we haar met grote overgave in het Exsultate jubilate van Mozart. Een paar enigszins gemiste noten elders zijn misschien vergeeflijk, maar daar staat dan weer de precisie in Vivaldi’s In furore tegenover. Ook haar tekstbehandeling is voortreffelijk.

Ze zorgt zo voor en snoer van glinsterende parels en Antonini begeleidt met zijn ‘oude instrumenten’ al even feestelijk.

Ze gaf naast haar medewerking aan enige volledige opera opnamen een Händelrecital (Decca 478.6766) en zong aria’s van Graun (Decca 483.1518).