CD Verzamelprogramma's

LEVIT, IGOR: LIFE

 

Igor Levit: Life. Busoni: Fantasie nach J.S. Bach K. 253; Bach, J.S.:  ‘Chaconne’ uit Partita voor soloviool nr.2 in d BWV. 1004 (bew. Brahms); Schumann: Geistervariationen in Es WoO. 24; Rzewski: ‘A Mensch’ uit Dreams deel 1/3; Liszt: Feierlicher Marsch zum heiligen Gral aus Parsifal S. 450; Fantasie en fuga ‘Ad nos, ad salutarem undam’ S. 259, R. 30 (bew. Busoni); Isolde’s Liebestod S. 447; Busoni: Elegie ‘Berceuse’ K. 249/7; Evans: Peace piece. Sony 889.85-42445-2 (2 cd ’s, 1u. 53’58”). 2018

 

Wie op zoek is naar een hoogst intellectuele pianist/componist die een voorliefde had voor een maximaal gebruik van vaak stormachtig gebruikte noten, komt algauw bij Busoni terecht. Ook werd hij gedreven door een obsessie met Bach van wie hij ettelijke composities knap bewerkte. Muziek die in verkeerde handen gauw mechanisch kan klinken, maar niet in  handen van de Russisch-Duitse virtuoos Igor Levit die de structuren fraai openlegt en daar een ontwapenend gevoel in legt. 

In zijn bijna twee uur durende recital koos hij geen enkele conventionele compositie, maar wisselt hij tussen contrapuntische strijdtonelen en meditatieve rustpunten. Er komen ook nogal wat bewerkingen in voor. De lastigste opgave zal die van Busoni’s bewerking van Liszts voor orgel geschreven Fantasie en fuga zijn, die op zijn beurt weer teruggaat tot ‘Ad nos, ad salutarem undam’ uit Le prophète van Meyerbeer op orgel te horen van Christopher Herrick (Hyperion CDA 67458). Een veeleisend stuk met stormachtige en verdroomde momenten; Levit beheerst het in alle opzichten geheel.

In de beide andere Lisztbewerkingen presteert hij niet minder. Ook de Feierlicher Marsch zum heiligen Gral aus Parsifal met zijn extremen van heftigheid en rust en de sfeervolle reductie van Isolde’s Liebestod schept hij karakter.

Frederick Rzewski schrijft bij voorkeur traditionele en toegankelijke pianowerken zo ook in 2013 het verplichte werk voor het Brusselse koningin Elisabeth concours waaraan hij niet deelnam maar waarvan Levit het 10’15” durende derde deel speelt.

In Schumanns ‘Variaties op een eigen thema’, de Geistervariationen overtreft hij de ook niet geringe Imogen Cooper (Chandos CHAN 10874) en  Eric le Sage (Alpha ALPHA 169) en Piotr Aderszewski (Warner 2958-88558) om tenslotte in een heel andere wereld, die van jazzpianist Bill Evans te eindigen.

Eens temeer komt Levit in dit echt meesterlijk gespeelde, fascinerende recital waarin op allerlei gebied grenzen zijn opgezocht naar voren als een van de beste jongere pianisten van nu naast Trifonov.