Natalia Lomeiko: Brahms: Hoorntrio in Es op. 40 (bew.); Bruch: Stukken voor piano, klarinet en altviool op. 83/1-6 (bew.); Schubert: Notturno in Es op. post. 148, D. 897 (bew.). Met Yuri Zhislin (va) en Ivan Martin (p). Orchid ORC 100098 (75’43”). 2018

Brahms componeerde in 1865 ter herinnering aan zijn net gestorven moeder Christiane zijn vierdelige Hoorntrio en koos daarvoor een ongewone opeenvolging van de delen: langzaam-snel-langzaam snel. Die simuleren als het ware vier stadia van rouw. Zo spreekt uit de langzame delen een gevoel van treurnis en bieden het eerste deel en de scherzo (allegro) finale een gevoel van troost. 

Het origineel is heel mooi verkrijgbaar van Teunis van de Zwart (met natuurhoorn, zoals Brahms bedoelde), Isabelle Faust en Alexander Melnikov (Harmonia Mundi HMC 90.1981). Hier is de hoorn vervangen door een altviool die er op zichzelf ook goed in slaagt melancholieke gevoelens over te dragen. Zeker in deze uitvoering door de Russische altviolist Yuri Zhislin die zijn virtuositeit er niet te dik oplegt.

Nogal herfstig van sfeer zijn de zes Stukken van Max Bruch, waarin de klarinet ook weer door de altviool is vervangen zonder dat schade in de muziek wordt aangericht. Alleen gedurende de tien minuten van Schuberts Notturno miste ik de lichtere viooltoon enigszins.

Maar de drijvende kracht achter deze vertolkingen is violiste Natalia Lomeiko en zij weet wat heel moois van dit programma waarin drie werken in een nieuw daglicht worden geplaatst te maken. Ivan Martin toont zich een goede pianobegeleider.