Gustav Leonhardt: Jubilee Edition. C. Ph. E. Bach: Klavecimbelconcert in d Wq 23; J.S. Bach: Klavecimbelconcert nr. 1 in d BWV 1052; Concert voor viool, hobo en orkest in d BWV 1060; Tripelconcert voor fluit, viool, klavecimbel en strijkers in a BWV 1044; Goldbergvariaties; Orgelwerken; Cantates nr. 27, 34 en 41; Böhm: Klavecimbelwerken; Corelli: Sonates op. 5 nr. 7-12; Couperin: 3 Suites en Pavane; Rameau, Le Roux, Royer, Duphly: Klavecimbelwerken; Froberger en Weckmann: Klavecimbelwerken; D. Scarlatti: 9 Klavecimbelsonates; Telemann: Parijse kwartetten nr. 1-6; Muziek in Versailles; Het orgel in de Renaissance en barok I en II. Gustav Leonhardt met o.m. het Collegium aureum, het Leonhardt Consort, Frans Brüggen, Anner Bijlsma, Sigiswald en Wieland Kuyken, Markus Schäfer, Harry van der Kamp, Tölzer jongenskoor en barokorkest. Sony 8897-731897-2 (15 cd's, ca. 15 uur). 1965-1993
Begin 2008 vierde de bescheiden Nederlandse nestor van de muzikale authenticiteitsbeweging vrijwel stilletjes gezien zijn naturel zijn vijftigjarig jubileum als uitvoerend kunstenaar. Heel nuttig wordt dit nu door Sony bestendigd met het uitgave van dit kostelijke en niet kostbare doosje met vijftien van zijn opnamen die een lange wordingsgeschiedenis boekstaven. Soms zijn fusies in de muziekindustrie bijzonder nuttig, want dank zij het samengaan van Bertelsmann en Sony had men de beschikking over heel wat moois dat na de lp periode niet of nauwelijks op cd was heruitgebracht. Veel moois van Duitse Harmonia Mundi, Seon, Vivarte en van Sony zelf.Leonhardt nam natuurlijk ook voor Philips, Teldec, Erato, Alpha, Virgin en RCA op en dat waardevols wacht eigenlijk nog tantaliserend op een identiek soort heruitgave die er wel nooit zal komen. Het uiterlijk mooie van de Sony herverschijningen is dat op de afzonderlijke hoesjes telkens de afbeelding staat van de oorspronkelijke lp. Nostalgisch feest der herkenning voor oudere verzamelaars.Hoe waardevol deze ook klanktechnisch in optima forma gebrachte opnamen nu zijn, kan niet hoog genoeg worden aangeslagen. Speeltechnisch gezien bewegen Leonardts vertolkingen – om het even of deze solistisch plaatsvinden op met zorg uitgekozen klavecimbels, orgels of met ensembles van gelijkgestemde bentgenoten – steeds op het vrijwel hoogste niveau want daarin was hij vaardig en secuur. Zijn bewonderenswaardige integriteit is buiten kijf. Dat sommige verklankingen nu relatief wat streng overkomen, ligt eraan dat zijn vele leerlingen en navolgers in de loop der jaren hebben geleerd wat vrijmoediger en fantasievoller met barokmuziek om te springen. Daar zijn we inmiddels aan gewend geraakt. Leonhardts belangrijke rol als docent en publicist betreffende een materie en een richting die eind jaren vijftig nog in de kinderschoenen stond, is van eveneens nauwelijks te onderschatten waarde en betekenis. Heel goed daarom dat het hier bijeengebrachte veelzijdige fraais nog eens is gebundeld. Hooguit kan men zoals vaak bij dergelijke omnibussen het geval is, betreuren dat de documentatie niet vollediger is met werkbeschrijvingen, gebruikt instrumentarium en al. Maar er is tenminste een algemeen achtergrondverhaal en een inzicht verstrekkend interview met de kunstenaar van Thomas Otto en Stefan Piendl.