Kühr: Movimenti voor viool en orkest; Resch: Schlieren voor viool en orkest; Zykan: Vioolconcert Da drunten im Tale. Patricia Kopatchinskaja met het Omroeporkest Wenen o.l.v. resp. Stefan Asbury, Johannes Kalidze en Bertrand de Billy. Col Legno WWE 1CD 20279 (70’58”). 2007

Het lijkt vrij logisch dat de van huis uit Moldavische Patricia Kopatchinskaya (1977) Oostenrijk, haar tweede vaderland, waar ze afstudeerde, eer wil bewijzen met een drietal aan haar opgedragen composities van jongere componisten die ze hier meteen als cd premières presenteert.

Gerd Kühr (1952) houdt in zijn als opdrachtwerk voor het Weense Mozartjaar 2006 geschreven Movimenti voor viool en orkest oude vormen in ere die hij van nieuw leven vervult en vervolgens open breekt.

Daarentegen streefde Gerald Resch (1952) in Schlieren, een werk dat uit 2006 dateert, een muzikaal klankportret te schilderen van de soliste. Een vaag psychogram dus dat als zodanig alleen voor insiders duidelijk moet zijn.

De oudste van het drietal, Otto Zykan (1935-2006), staat met zijn Da drunten im Tale uit 2004 het dichtst bij de programmatisch-romantische traditie. Als uitgangspunt diende hem het gelijknamige lied van Brahms dat in gewijzigde vorm quasi wordt nagezongen door de viool. 

Dit drietal toonzetters had zich geen betere pleitbezorgers kunnen voorstellen; de categorie vioolconcerten werd zo verrijkt met een misschien niet drie meesterwerken, maar wel met een drietal vertolkingen op het hoogste niveau.