Sarah Kapustin: Point counter point. Bartók: Solovioolsonate Sz. 117; Fulmer: Sirens; Bach, J.S. Solovioolsonate nr. 3 in C BWV 1005. Et’cetera KTC 1537 (61’04”). 2016 

De Amerikaans-Nederlandse violiste Sarah Kapustin van het helaas ontbonden Rubens kwartet behandelt in deze opname Point counter Point in retrograde richting twee meesterwerken voor soloviool en verbond deze door een kort werk van de Amerikaan David Fulmer (1981), leerling van Babbitt en studiegenoot bij Robert Mann van het Juilliard kwartet, namelijk diens Sirens uit 2016 dat 3’26” duurt. Interessant te vermelden, is verder dat Sarah Kapustin actief met educatieve ‘vertelconcerten’.

Haar keuze voor deze werken verklaart ze als volgt: ”De sonates van Bach en Bartók hebben veel gemeen: ze behoren tot de meest ingenieus en technisch uitdagende werken die ooit voor viool zijn geschreven en ze zijn voor mij persoonlijk favorieten. Bovendien kunnen ze eigenlijk niet zonder elkaar”.

Er is niets excentrieks aan de van veel inzicht getuigende verklankingen van Kapustin. Alle frasen krijgen fraai vorm, er wordt een goed gevoel getoond voor lange melodielijnen zodat het spel een klassieke finesse bezit. Steeds weet ze helder de polyfone melodielijnen helder en open te presenteren en de intonatie klopt voortdurend precies. Maar een belangrijke factor is ook de hoorbare toewijding die uit het spel spreekt.

Feitelijk is het daarbij ook nog wel leuk dat ze in plaats van Bachs tweede sonate met de beroemde Partita de onbekendere derde sonate kiest.

Eind 2016 reist Sarah Kapustin door Nederland met het programma ‘Noten kraken met Sarah’.