Jeffrey Khaner: Amerikaanse fluitcomposities. Burton: Fluitsonatine; Copland: Duo; Piston: Fluitsonate; Rubinstein, B.: Fluitsonate; Liebermann: Fluitsonate; Higdon: Autumn reflection. Met Hugh Sung. Avie AV 0004 (64’49”). 1997

Op een van de eerste Avie cd’s speelt de Canadese fluitist Jeffrey Khaner, 1e fluit in het Philadelphia orkest, een aantal twintigste eeuwse werken die componisten uit de twintigste eeuw schreven. Waar het Duo van Aaron Copland uit 1971 en de Sonate van Walter Piston uit 1930 misschien enigszins beken zijn, kan dat niet worden gezegd van de Sonate uit 1941 van Beryl Rubinstein (1898 - 1952), die van Lowell Liebermann (1961) uit 1988 en de Sonatine van Eldin Burton (1913 - 1979) die eigenlijk bankier was uit 1947.

Die sonatine is een aangenaam stuk muziek in een behoudende stijl met enige sympathie voor Debussy, Ravel en Copland. Het werk begint met een bedachtzaam eerste deel en vervolgt met een wat triest andantino sognando (snikkend) om briljant en dartel te eindigen.

Het Duo van Copland behoort tot zijn laatste werken voordat hij ging lijden aan Altzheimer.

Het vroegste werk is de krachtige Sonate van Piston in eigen stijl. Beryl Rubinstein leunt met zijn lichtvoetige en charmante Sonate sterk op de Franse Groupe Les Six en meer in het bijzonder op Poulenc. Daarmee draagt hij het aardigste werk uit dit recital bij. 

Liebermann is kort en bondig in zijn mooie tweedelige werk - een peinzend expressief lento en een opwindend presto, terwijl Jennifer Higdon zich in  Autumn reflection van haar impressionistische kant laat horen.

Muziek die vrij makkelijk in het gehoor ligt, maar niet zo eenvoudig uitvoerbaar is. Maar Khaner is een briljante fluitist met een naar het nogal zoete neigende toon die het programma, capabel gesteund door Hugh Sung afwikkelt.

Hij maakte ook opnamen met Duitse- (Avie AV 2075), Franse- (Avie AV 0027), Engelse- (Avie AV 0016) en Tsjechische- (Avie AV 2219) fluitcomposities.