Aleksandra Kurzak: Gioia!. Rossini: ‘Una voce poco fa’ uit Il barbiere di Siviglia; Mozart: ‘Giunse affin il momento…Deh vieni non tardar’ uit Le nozze di Figaro; Donizetti: ‘Regnava nel silenzio…Quando rapito in estasi’ uit Lucia di Lammermoor; Strauss, Joh. jr.: ‘Mein Herr Marquis; uit Die Fledermaus; Puccini: ‘O mio babbino caro’ uit Gianni Schicchi; Verdi: ‘È strano….Ah, fors’è lui… sempre libera’ uit La traviata; ‘’Caro nome’ uit Rigoletto; Bellini: ’Son vergin vezzosa’ uit I puritani; Donizetti: ‘Chiedi all’aura lusinghiera’ uit L’elisir d’amore; Puccini: ‘Quando m’en vo’soletta’ uit La bohème; Moniusko: ‘Blijf ongetrouwd tot aan de dood… Welke vrouw op deze grond geboren’ uit Spookhuis. Met Francesco Demuro (t) en het Orquestra de la Comunitat Valenciana o.l.v. Omer Meir Wellber. Decca 478.2730 (60’45”). 2010

De Poolse sopraan Aleksandra Kurzak trok in 2000 de aandacht tijdens het door Domingo georganiseerde Operalia. Een pris won ze daar niet, maar ze kreeg wel een aanstelling bij de Hamburgse Staatsopera en zong in Coivent Garden. Met haar lyrische coloratuursopraan blinkt ze vooral uit in rollen van Donizetti en Rossini, ook al zijn die soms beter toevertrouwd aan een mezzo. Hun aria’s behoren tot de hoogtepunten van dit programma. Maar ook Mozart is bij haar met haar plooibare, heldere stem in goede handen.   Ze weet in al deze aria’s de tekst betekenis te geven. Ze weet ook bevallig te fraseren. Een ander hoogtepunt is uiteraard de slotaria van haar landgenoot Moniusko. Kurzak leek een belofte en het is jammer dat we verder niet meer van haar hebben gehoord. Extra reden misschien om deze uitgave te koesteren.

Grappig dat het recital uit het Spaanse Valencia komt waar de jonge Israëlische dirigent Omer Meir Wellber de kans krijgt om zich te laten horen. In 2008 viel hij op met een opvoering van Verdi’s Aida in Padua.