Kitgut kwartet: Tis too late to be wise. Purcell: Fantasieën voor 4 gamba’s nr. 5 in Bes Z. 736 en 11 inn G, Z. 742 (bew); ‘Curtain tune on a ground’ uit Timon of Athens, the man-hater Z. 632 (bew.), ‘Fairest isle’, ‘Hornpipe’ uit King Arthur Z. 628 (bew,); Pavane in g Z. 752 (bew.), Chaconne in g Z. 730 (bew); Locke: ‘Curtain tune’ uit The tempest (bew.); ’Suite nr. 1 en 2’ uit Consort of four parts (bew.); Haydn: Strijkkwartet nr. 70 in D op. 71/2 H.III/70; Blow: ‘Act tune’ uit Venus and Adonis (bew.). Harmonia Mundi HMM 90.2313 (53’04”). 2019

De Zwitserse barokvioliste Amandine Beyer maakte tot nu toe vooral opnamen met het Ensemble Gli incogniti, maar verzamelde intussen ook een kwartet om zich heen om in dit geval zeventiende eeuwse Engelse Consort muziek voor vier instrumentale stemmen uit de tijd voordat het strijkkwartet bestond op te nemen met het Kitgut kwartet (genaamd naar de kattendarm snaren op hun instrumenten) en dat verder bestaat uit Naaman Sluchin (v), Josèphe Cottet (va) en Frédéric Baldassare (vc).

Wat bij eerdere opnamen van haar al opviel is het gevoel van speelsheid en pure levensvreugde waarmee wordt gemusiceerd. Dat vinden we hier terug. Verdere factoren van die iets moois maken van dit debuut zijn de zuivere intonatie, de mooi uitgewerkte dynamische contrasten en de dramatische gebaren. 

Puristen zullen zich misschien afvragen in hoeverre voor gamba’s bestemd muziek zich verdraagt met spel op barokviolen, maar dat blijkt in de praktijk geen enkel bezwaar te zijn. Enigszins verdwaald daartussen treffen we een laat Strijkkwartet van Haydn als enige origineel werk aan.

Het mooist lukten de Fantasieën van Purcell, maar ook de andere werken - vaak ontleend aan opera’s - komen heel mooi expressief uit de verf; elke melodie wordt gestreeld en zo nodig van versieringen voorzien. De wat droog klinkende opname laat elk detail tot zijn recht komen.