Kozena, Magdalena: Lamento. Johann Christoph Bach: ‘Ach, daß ich Wassers g’nug hätte’; Francesco Bartolomeo Conti: ‘Languet anima mea’; Johann Sebastian Bach: ‘Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust’; ‘Bekennen will ich seinen Namen’; Carl Philipp Emanuel Bach:  ‘Selma’; Johann Christoph Friedrich Bach: ‘Die Amerikanerin’. Magdalena Kožená met Musica antiqua Keulen o.l.v. Reinhard Goebel. Archiv 474.194-2 (55’51”). 2004 

Meteen met de prachtig gezongen aria ‘Erbarme dich’ uit de Mattheüs Passion op haar debuut cd uit 1997 toonde de Tsjechische mezzo haar grote dispositie voor barokrepertoire in het algemeen en de muziek van Bach in het bijzonder. Die bewuste opname gaat overigens terug tot een soort demobandje dat de zangeres in Praag maakte om zichzelf te promoten. Nu heeft ze de beschikking over nog professioneler begeleiders en na succesvolle cd omzwervingen via Händels Italiaanse cantatas, Glucks Armide, Rameau’s Dardanus, opera aria’s van Gluck, Mozart en Myslivecek enerzijds en  Berlioz, Gounod, Offenbach, Thomas en Massenet anderzijds, na liederen van Berlioz, Dvorak, Ravel,  Respighi, Janacek, Martinů, Schulhoff en Shostakovitch – over veelzijdigheid gesproken – is ze nu weer terug in de barok.

Met op Bachs cantata nr. 170 na brokjes muziek van onbekender leden uit de Bachfamilie en een Italiaanse aria van Conti als tussenvoegsel. Op de mooie, rijke stem als zodanig valt weer niets aan te merken, op het stemgebruik en de virtuoze versieringen evenmin. Er wordt met gevoel voor sfeer en drama gezongen, de betekenis van ieder fragment wordt fraai belicht, de timing klopt, de noten worden mooi ingekleurd, alle facetten krijgen aandacht. Het enige wat enigszins tegenvalt is de verstaanbaarheid. Ook blijkt nu hoorbaar dat sommige fragmenten een ultieme test vormen voor de zuiver zangtechische vermogens van Kožená. Het is trouwens een cd die men liever niet in één zitting, maar in de tijd gespreid moet beluisteren.