Intercontinentaal ensemble: In motu. Martinů: Nonet nr. 2 H. 374; Rota: Nonet; Mendelssohn: Symfonie nr. 4 i’n A op. 90 ‘Italiaanse’ (bew. Ernst Sycherelle). TRPTK TTK 0071 (72’27”). 2021

 

Negen leden: Ernst Spycherelle (v), Iteke Wijbenga (va). Simon Velthuis (vc), Jorge Hernández (cb), Eliška Vondráček Horehleďová (fl). Ivan Cheng (h), Alfonso Manzanera (kl), Simao Fonseca (hrn), Daniel Oglesias (fag) van het in 2013 opgerichte Intercontenational Ensemble, dat eerder een opname maakte onder de titel ‘Travelling light’ (TTK 0021) met Symfonieën van Beethoven. Schubert en Brahms in kleine bezetting, werkten mee aan de opname van twee nonetten en een bewerking van Mendelssohns Symfonie voor deze bezetting.

Nino Rota (1911 - 1979) schreef zijn Nonet in 1957 in opdracht van het Tsjechisch Nonet dat voor hem in Bari kwam optreden. Maar het nam ongeveer 20 jaar voordat het werk gereed kwam als lang ‘work in progress’ en werd pas in 1976 voor het eerst tijdens het Festival in Perugia uitgevoerd. Het Nonet duurt bijna 25 minuten en is vijfdelig en het is een vrij uitbundig werk vol gevarieerde ideeën, vooral in het begindeel. Maar het mooist is deel vier, een Canzone, met vijf variaties. Dat het een van de beste kamermuziekwerken van Rota is, wordt hier duidelijk aangetoond.

Het Nonet van Martinů is uit 1959 en werd eveneens gecomponeerd voor het Tsjechisch nonet en wel voor het 35-jarig bestaan daarvan; het werd tijdens het Salzburg festival in première gebracht en ook hier ageren de negen musici alsof ze gezellig met elkaar discussiëren tijdens een geslaagde party. 

Vrij in het algemeen gaf hij dit motto mee: The artist is always searching for the meaning of life, his own and that of mankind, searching for truth. A system of uncertainty has entered our daily life. The pressures of mechanisation and uniformity to which it is subject call for protest and the artist has only one means of expressing this, by music.

Tot slot komen we dankzij bewerker violist/aanvoerder van het Ensemble, die ook een deel van de programmatoelichting bijdroeg, op zeer vertrouwd terrein bij de ‘Italiaanse’ Symfonie van Mendelssohn die zich goed voor deze verkleining leent en zo heel transparant en vrolijk klinkt.