Solomiya Ivakhiv: Poems and Rhapsodies. Saint-Saëns: ‘La muse et le poète’ op. 132; Chausson: ‘Poème’ op. 25; Vaughan Williams: ‘The lark ascending’; Kos-Anatolsky: ‘Poem’ in d; Fuchs: ‘Amerikaanse rapsodie’; Skoryk: ‘Karpatische rapsodie’. Met Sophie Shao (vc) en het Oekraïns Nationaal Symfonie orkest o.l.v. Volodymyr Sirenko. Centaur CRC 3799 (78’37”). 2021

 

De Oekraïnse, nu in de V.S. levende violiste Solomiya Ivakhiv die in 2021 de titel ‘Kunstenares van verdienste’ kreeg in haar vroegere vaderland, staat erom bekend dat ze graag een lans breekt voor nieuwe, nog onbekende componisten.

In dit zeer gemengde recital zijn dat in dit geval haar landgenoten Anatoly Kos-Anatolsky (1909 – 1983) en Myroslav Skoryk (1938 – 2020) plus de Amerikaan Kenneth Fuchs (1956). Ze is met dergelijke programma’s ook in het Concertgebouw opgetreden.

De werken die ze hier verder speelt hebben een deels programmatisch karakter, zoals de altijd evocatieve en etherische klanken van Vaughan Williams opstijgende leeuwerik.

De partituur van Kos-Anatolsky’s ‘Poem’ uit 1962 raakte verloren, maar werd in 2019 op verzoek van de violiste aan de hand van een vroegere opname gereconstrueerd door Bohdan Kryvopust.

In het stuk van Saint-Saëns wordt ze bijgestaan door de Amerikaanse celliste Sophie Shao. Zo ontstond een verrassend mooi en afwisselend programma met de hoofdrol voor Solomiya Ivakhiv die eerder ook Vioolconcerten van Haydn, Hummel en Mendelssohn opnam en ook in dit programma  opnieuw uitblinkt.