CD Verzamelprogramma's

HALLENBERG, ANN: ARIA'S VOOR MARCHESI

Ann Hallenberg: Aria’s voor Luigi Marchesi uit Armida e Rinaldo, Olimpiade van Sarti , Pirro van Zingarelli, Lauso en Lidia van Mayr, L’Alessandro nelle indie van Cherubini, Demofoonte van Pugnani, Castore e Polluce van Bianchi, L’Olimpiade van Cimarosa en L’Olimpiade van Mysliveček. Met Francesca Casserini (s) en Stile Galante o.l.v. Stefano Aresi. Glossa GCD 923505 (71’45”). 2015 

Met de Zweedse mezzo gaan we ruim een uur in de tijdmachine terug tot de Napoleontische tijd toen de Milanese castraat Luigi Marchesi (1754-1829) die in 1796 weigerde voor Napoleon op te treden toen deze de stad had veroverd zijn roem vergaarde; de zanger werd toen onder huisarrest geplaatst, maar dat verhinderde geen moment dat hij successen boekte in onder meer de op deze cd aanwezige, vaak onbekende opera’s waarvan het best nuttig is om daar iets van de horen. Erg consequent was hij trouwens niet in zijn houding, want in 1805 woonde hij wel de kroning tot keizer van Napoleon bij.

Wie dat werkelijk authentiek wil hebben zou Philippe Jaroussky moeten aansporen, maar met velen geef ik de voorkeur aan een warmere vrouwenstem met een natuurlijker expressie van lyriek en pathos en fraaiere coloraturen.

In Sarti’s ‘Vedo l’abisso orrendo’ klinkt veel uitdaging door, in ‘Lungi da te, ben mio’  veel teer pathos. Cherubini’s ‘Quanto è fiero il mio tormento’ krijgen we tweemaal te horen met verschillende versieringen.

Marchesi had als specialiteit een ‘harmonische raket’ (een snel stijgende harmonische toonreeks) die bij Bianchi volop aan bod komt, zeker in Castore e Pollux. Mayr is vertegenwoordigd met de fraaie cavatine ‘Oh qual contendo’. Zwieriger gaat het daarna toe in Cimarosa’s ‘Superbo di me stesso’ en de showaria ‘Se cerca, se dice’ van Mysliveček. Maar een mooi hoogtepunt is tot het laatst bewaard met de drie Zingarelli fragmenten’Cara, negl’occhi tuoi’, ‘Chi mi dà consiglio, alta’ en ‘Qual mi soprendre e agghiaccia’. Alle waardering voor de begeleiding door Stile galante en zijn dirigent Stefano Aresi. Ook de cover oogt prachtig trouwens.