Iris Hond: Dear world. ‘Aria’; ‘The heart escapes’; ‘Circle home’; ‘The fall’; ‘Quiet’; ‘Dream of everything’; ‘A lost conversation’; ‘A letter to you’; ‘Dear world’. Met het Matangi kwartet en slagwerk. CTM CMM 2016318 (42’44”). 2015

Tegen het eind van mijn docentschap bij de opleiding Muziekregistratie van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag werd de op dertienjarige leeftijd aan de afdeling Jong Talent begonnen pianiste Iris de Hond al gauw een markante, ondernemende verschijning naarmate ze meer en meer de rol op zich nam van een ambassadrice van de klassieke muziek.

Bijvoorbeeld door het haar op een aanhangwagen achter de auto geplaatste ‘vliegende vleugel’ niet alleen op straat, maar ook in ziekenhuizen, psychiatrische inrichtingen en gevangenissen op te treden en mee te werken aan het TV programma ‘De tiende van Tijl’ (Beckand).

Ze werkte in diverse genres met andere grootheden samen, onder andere kort voor zijn dood met Leonard Cohen, die haar attesteerde ‘A great spirit revealed”.

In 2012, nog voordat ze in 2014 cum laude haar masteropleiding afsloot, maakte ze voor Decca onder alleen haar eigen naam een eerder besproken solo opname met werken van Chopin, Janáček, Rachmaninov, Scriabin en wat toegiften van Tiersen (Decca 476.508-2), kort daarop gevolgd door eenyje waarop ze met studenten van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag Chopins Pianoconcert nr. 1 in kamermuziekbezetting speelde (STEP 2012-003).

Begrijpelijk dat ze in allerlei gedaanten ook veelvuldig is terug te vinden op internet. Maar de laatste jaren is dat niet alleen in recreatief, maar ook in creatief opzicht. 

Hond verblijft ook vaak in de V.S. waar ze werkt

Aan een project waarin ze haar eigen muziek combineert met andere kunstvormen. 

Als een soort hoogwaardiger Ludovico Einaudi uit ze hier in negen korte, heel individuele stukken die in lengte variëren van 2’58’ tot 7’33” in haar eigen soort ‘neo klassiek’ op heel betrokken, melodieuze en treffende wijze met hulp van het Matangi kwartet en wat slagwerk. Haar hoopvolle boodschap is: “Voel je verbonden met de wereld en blijf vooral dromen’.

Ze balanceert knap op de vaag verlopende scheidslijn tussen klassiek en pop om op geraffineerde manier het beste uit beide werelden te combineren. Met best bijzonder resultaat.