Charlotte Haesen: Du bout des yeux, Café des chansons. Ferré: Paris canaille; Laparcerie & Richepin: Mon coeur est un violon; Brassens: Je me suis fait tout petit; Brel: Le vieux; Isabelle; Orly; Trenet: Débit de l’eau, débit de lait; Brel & Jouannest: La chanson des vieux amants; Haesen: Qui protège les marins?; Aznavour & Palante: La bohème; Sarde & Moreau: L’adolescente; Nougaro & Datin: Le jazz et le java; Legrand: Les moulins de mon coeur. Met Robert Lis (v), Evelien Jaspers (v), Odile Torenbeek (va) en Anjali Tanna. (Vc). Challenge CC 72780 (46’06”). 2017

Hoewel deze cd niet precies past in de klassieke belevingsmuziek waarmee deze rubriek is gevuld, is het toch aardig om er even aandacht aan te schenken. Het Franse chanson behoort namelijk tot de genres die ook door dat publiek best worden gewaardeerd.

Hier horen we niet een door de wol geverfde chansonnière naar een Amsterdamse, die Franstalig in België is opgegroeid, jazz-zang studeerde op het Conservatorium in Amsterdam en een keer op de Amsterdamse Noordermarkt optrad met een chansonprogramma. Altvioliste Odile Torenbeek was daar getuige van en nodigde haar uit dit op te nemen. De chansons werden voor begeleiding door strijkkwartet gearrangeerd door Paul Prenen en Wijnand van Klaveren, et voile deze cd is het gevolg.

Het helpt bij de uitvoering dat het intieme karakter door het strijkkwartet bewaard blijft. Charlotte Haesen die haar materiaal goed moet hebben bestudeerd, zingt de chansons met veel naturel en in alle expressieve gradaties van vrolijk tot weemoedig maar steeds in direct aansprekende eenvoud. Opvallend is ook hoe goed aangepast de begeleidingen zijn. Het chanson eens anders, maar heel waardevol benaderd.