Lucie Horsch: Baroque journey. Van Eyck: ‘Lavolette’, ‘Engels nachtegaeltje’ uit Der fluyten lusthof; Händel: ’Aankomt van de koningin van Sheba’ uit Solomon HWV. 67 (bew); Bach/Marcello: Hoboconcert in d BWV. 1059R (bew.); Bach, J.S.: ‘Erbarme dich’ uit de Matthäus Passion BWV. 244 (bew.) ‘Badinerie’ uit Orkestsuite nr. 2 in b BWV. 1067; Castello: Sonata seconda; Sammartini: Fluitconcert in F; Marais: Couplets de folies (bew.); Couperin, F.: ‘Le rossignol en amour’ uit Pièces de clavecin III (bew.); Naudot: Fluitconcert in C op. 17/1; Toilett: Divisions on a ground; Purcell: ’When I am laid in earth’ uit Dido en Aeneas Z. 626. Met Thomas Dunford (luit), Charlotte Barbour-Condini (bl.fl) en de Academy of Ancient music. Decca 483.472-2 (61’23”). 2018

Vooropgesteld: er wordt geweldig mooi stijlvol en virtuoos gespeeld door Lucie Horsch en haar partners. Maar als niet belanghebbende belangstellende buitenstaanden vraag ik me af: wie heeft dat hutspotprogramma bedacht? Was het een wens van Lucie Horsch of een idee van de commerciële marketingafdeling van Decca die van een veelzijdig, grotendeels uit bewerkingen bestaand programma zonder duidelijk bindend motief maar wel met een paar bonbons hoge verkoopcijfers verwacht?

Het enige hoopvolle lichtpuntje is het Fluitconcert van Jacques-Christoph Naudot dat zijn cd première beleeft. Waarom niet een cd alleen gewijd aan Naudot of een keuze uit bestaande voldragen concerten van Babel, Graupner, Telemann, Woodcock, Mancini, Barbella en die legio anderen?