CD Verzamelprogramma's

HUREL, JULIETTE: COMPOSITRICES

Juliette Hurel: Compositrices: À l’aube du XXe siècle. Bonis: Fluitsonate in cis op. 64, Stuk voor fluit en piano, ‘Scherzo final’; Boulanger, L.: ‘Nocturne’; ‘D’un matin de printemps’; De Grandval: Suite; Chaminade: ‘Sérénade aux étoiles’; Holmès: ‘Petites pièces’ nr. 1-3. Met Hélène Couvert (p). Alpha ALPHA 573 (64’26”). 2019

Hoe lastig componistes het hadden in het tweede helft negentiende/eerste paar jaar twintigste eeuw in Frankrijk blijkt in het geval van Augusta Holmès (1847 - 1903) die van Ierse origine was en aanvankelijk publiceerde onder het pseudoniem Hermann Zenta om gehoord te worden. Ze stond in behoorlijk hoog aanzien, want Liszt, Wagner en Saint-Saëns sloegen haar hoog aan. Net als Mahler schreef ze een soort monumentale Symphonie der Tausend voor de Parijse Wereldtentoonstelling in 1889.

Solofluitiste Juliette Hurel en haar trouwe pianobegeleidster Hélène Couvert zochten nog een viertal tijdgenoten van Holmès op - waarvan in Nederland alleen Cécile Chaminade (1857 - 1944) de nodige bekendheid geniet om die met een aardige selectie uit hun werken voor fluit en piano onder de aandacht te brengen.

Van Mel (Mélanie) Bonis (1858 - 1937) is bekend dat ze tijdens haar conservatoriumstudie waanzinnig verliefd werd op een zanger, maar tenslotte met een rijke industrieel in het huwelijksbootje stapte. Van de helaas jong overleden Lili Boulanger (1893 - 1918) is bekend dat ze muziekles had van haar zus Nadia en als negentienjarige als eerste vrouw de Prix de Rome won.

Over gravin Clémence de Grandval (1827 - 1907) die behalve deze Suite een zestigtal liederen naliet en die blijkbaar ook in hoog aanzien stond, merkte Sant-Saëns op: ‘Ze zou ongetwijfeld heel beroemd zijn geworden, wanneer ze geen vrouw was geweest’. Een overweging die lang daarna ook nog gold voor ‘compositrices’.  

Cécile Chaminade (1857 - 1944) manifesteerde zich al op jonge leeftijd en ook zij werd zeer gewaardeerd door Saint-Saëns die haar ‘Mijn kleine Mozart’ noemde.

Het is de verdienste van Juliette Hurel en Hélène Couvert dat ze deze meest laatromantische composities met een duidelijk lichte Franse inslag aan de vergetelheid ontworstelden en ze op heel mooie wijze ten gehore brengen, zodat we er bij herhaling van kunnen genieten.