Dorothea Herbert: Die stille Stadt. Mahler, A.: ‘Die stille Stadt’, ‘Meine Nächte’, ‘Ansturm’, ‘Ekstase’, ‘Der Erkennende’, ‘Licht in der Nacht’; Schreker: ‘Wohl fühl ich wie das Leben rinnt’, ‘Unendliche Liebe’, ‘Vernichtet ist mein Lebensglück’, ‘Die Dunkelheit sinkt schwer wie Blei’, ‘Traum’, ’Spuk’, ’Stimmen des Tages’; Korngold: ‘Unvergänglichkeit 1’, ‘Das eilende Bächlein’, ‘Das schlafende Kind’, ’Stärker als der Tod’, ‘Unvergänglichkeit 2’ op. 27, ‘Was Du mir bist’, ‘Mit Dir zu schweigen’, ‘Welt ist stille eingeschlafen’ op. 22; ‘Glück, das mir verblieb’ uit Die tote Stadt op. 12. Met Peter Nilsson (piano). 7 Mountain records 7MNTN 029 (68’31”). 2021

 

Op haar website introduceert de Duitse sopraan Dorothea Herbert zich met het perscitaat: ‘Dorothea Herbert fires missiles with her explosive, yet supple voice, whose huge ambitions overwhelms upwards’.

Tijdens de lockdowns van de Corona pandemie bedacht ze een programma met liederen die rond de wisseling van de negentiende naar de twintigste eeuw in Wenen door Alma Mahler, Erich Wolfgang Korngold en Franz Schreker werden geschreven. De thema’s van gedwongen stilte, verdriet, eenzaamheid, maar ook van hoop en verlangen blijken van alle tijden.

De muziek uit Die stille Stadt geeft daar met een stel liederen van de nog altijd onderschatte Alma Mahler en twee heel treffende korte cycli van Korngold en Schreker prachtig uiting aan. Het gaart om soms haast adembenemend mooie, krachtige enn illustratieve muziek, inclusief de bekende aria ‘Glück das mir verblieb’ uit Korngolds opera Die tote Stadt.

Herbert beschikt over een stem met hoogglans en weet steeds de kern van de zinnelijk-melancholie teksten te treffen. Daardoor wordt meteen Alma Mahlers  titellied een veelzeggend succes. Geslaagde sfeerwisselingen behoren bij het zingen van haar tot de krachtige wapens. Nilsson begeleidt meer dan adequaat.