Helfgott, David: Brillantissimo. Pianowerken van Chopin, Falla, Gottschalk, Grieg, Liszt, Mendelssohn, Prokofiev, Rachmaninov, Rimsky-Korsakov, Schubert, Scriabin en Sinding. RCA 74321-46725-2 (64’). 1996

Nu al (in 2005) is dit niet veel meer dan een curiosum en niet langer vooral een walgelijk promo- en marketingconcept. Het is te hopen dat Helfgott gelukkig en in afzondering kan leven nadat hij de revenuën opstreek van zijn een kwartiertje durende gloriemomenten vanwege zijn inbreng in de film Shine, waarin zijn droeve geestelijke status werd gedocumenteerd die hem noodzaakte een carrière als beroepspianist op te geven.

Ongelukkig genoeg is dit alles ook in audiovorm gedocumenteerd en wat zo rest is een illustratie van de beperkingen van een pianist wiens vingers en verbeelding zich niet afzonderlijk, laat staan in het noodzakelijke amalgaam hebben ontwikkeld om tot een waardevolle artistieke prestatie te komen.

Brillantissimo is niet alleen teleurstellend omdat hier de fantasiesluier wordt weggerukt die Shine nog enigszins genietbaar maakte, maar omdat hier een technisch zwakke pianist wordt getoond die geen enkel risico neemt en geen enkele bevlogenheid toont. Het spel is moeizaam, met te voorzichtig en te methodisch passagewerk. Wie hoopt op enig lef, op overgave komt verschrikkelijk te kort. Ook ieder nieuw inzicht in Helfgotts psyche, in het verband tussen creativiteit en geesteszwakte wordt de luisteraar onthouden.

Als enige constante is daar een neiging om melodielijnen te onderbreken met vreemd pedaalgebruik, rare accenten en ongemotiveerde pauzes. Gemompel op de achtergrond maakt het er niet aangenamer op en het groot afgedrukte motto “Keep life simple – be aware – read and listen to music” slaat nergens op.

Erg genoeg meende men ook nog een a priori mislukte opname van Rachmaninovs derde pianoconcert met deze pianist te moeten uitbrengen (RCA 74321-140378-2).