Sofya Gulyak: Chaconne.  Bach, J.S.: ‘Chaconne’ uit Solovioolsonate nr. 2 in d BWV. 1004 (bew. Busoni); Händel: ’Chaconne’ uit Klavecimbelsuite in G HWV 435; Liszt: ‘Sarabande en chaconne’ uit Almira van Händel S. 181; Busoni: Toccata: ‘Preludio, Fantasia, Ciaccona’ BV. 287; Nielsen: Chaconne op, 32, FS 79); Casella: Variaties over een chaconne op. 3; Goebaidoelina: Chaconne. Champs Hill CHRCD 117 (73’28”). 2017

Od de in de barok populaire chaconne als vorm interessant is voor een uitsluitend daarop gebaseerd pianorecital, is de vraag. Wanner de luisteren naar de inhoud die de chaconne tussen de achttiende en de twintigste eeuw kreeg, wordt het verhaal aantrekkelijker en verteerbaarder.

De Bulgaarse pianiste Sofya Gulyak die in 2009 het pianoconcours in Leeds won, in 2013 op cd debuteerde met de Sprookjes van Medtner, de Corellivariaties van Rachmaninov en de Pianosonate nr. 6 van Prokofiev (Champs Hill CHRCD 064) waagt dat avontuur en maakt er een wisselend succes van.

Vrij opvallend weet ze vooral iets moois en bijzonders te maken van de stukken uit de twintigste eeuw met een stoere Busoni, een indringende Nielsen en een uiterst vaardige Goebaidoelina. Daarmee maakt ze de diepste indruk. Ook de onbekende bewerking door Liszt van een brokje uit Händels Almira dat ik alleen kende van Soyeon Lee (Naxos 8.572589) slaagde wonderwel. Ook de kennismaking met werken van Nielsen en Casella is van aangename aard.

Relalief gezien begint de pianiste waarschijnlijk wat te nadrukkelijk   aan de Bach- en Händel gedeelten vanuit huidig pianisten standpunt, de oorsprong van werken veronachtzamend. Maar dat is slechts een kleine smet op een gedurfd en interessant programma