Maddalena del Gobbo: Maddalena and te prince. Haydn: Baryton trio nr. 113 in D, H. XI/113; Divertimento nr. 27 in D voor baryton, altviool en cello H, XI/27; Baryton trio nr. 97 in D H. XI/97; Lidl: Divertimento nr. 3 in G voor baryton, altviool en cello; Hammer: Sonate nr. 1 in A voor viola da gamba en klavecimbel; Tomasini: Trio voor baryton, alviool en cello in D K. 20. Met Robert Bauerstatte (va), David Pennetzdorfer (vc) en Ewald Donhoffer (kl). DG 481.8034-9 (73’39”). 2018

In de jaren 1770 schreef Haydn voor vorst Nikolaus Esterhazy liefst 125 weken voor een trio van baryton, altviool en cello. Deze speelde zelf baryton. Of Esterhazy een bekwaam barytonspeler was, vermeldt de geschiedenis nauwelijks, maar zijn honger naar nieuw repertoire was haast niet te stillen. Zelf leerde Haydn ook het instrument te bespelen.

De in de zeventiende eeuw uitgevonden baryton (die aan het begin van de negentiende eeuw in onbruik raakte) is vergelijkbaar met een viola da gamba maar bevat naast de gewone 6 of zeven darmsnaren ook negen tot soms wel twintig extra resonantiesnaren die het instrument een warme, zilverachtige zijden klank verlenen en die ook kunnen worden getokkeld. Dat het instrument niet makkelijk bespeelbaar is, zal wel duidelijk zijn. Dat het vrij snel in onbruik raakte ook. 

De Divertimenti behoren tot de verpozingsmuziek en hun enige probleem is dat de klankkleuren van de drie instrumenten zo dicht bij elkaar liggen.

De volledige werken voor baryton trio van Haydn zijn op cd verkrijgbaar van Michael Brussing (Brilliant Classics 93907, 3 cd’s), een zevental is er van Guido Balestracci (Ricercar RIC 315). 

Het aantrekkelijke van het recital van de Italiaanse Maddalena del Gobbo is, dat ze ook een paar vergelijkbare werken van Andreas Lidl (? - ca. 1788), een gambasonate van Franz Xaver Hammer (1741 - 1817) en Aloisio Luigi Tomasini (1741 - 1808) speelt en dat ze voor deze opname naar het zomerpaleis van Esterhazy ging waar deze werken ooit klonken om er ook zo een zekere mate van authenticiteit aan te geven.

Alle kwaliteiten van deze werken worden mooi en zeker niet oppervlakkig weergeven door het trio van Maddalena del Gobbo, Robert Bauerstatte en David Pennetzdorfer mooi geëffend, maar zeker niet oppervlakkig worden weergegeven, De langzame delen krijgen een treffende dieptewerking.