CD Verzamelprogramma's

GROMES, RAPHAELA: ROMANTISCHE CELLOCONCERTEN

Raphaela Gromes: Romantische celloconcerten. Klengel: Celloconcert nr. 3 in a op. 31; Strauss, R.: Romanze voor cello en orkest in F WoO. 75, TrV 118; Brahms: Hongaarse dans nr. 5 in g WoO. 1/5 (bew. Platti); Schumann: Celloconcert in a op. 129, 'Widmung' uit Myrthen op. 25/1 (bew.); Schumann, C.: ‘Romance’ uit Concert voor piano, cello en orkest in a op. 7. Met Julian Riem (p) en het Berlijns omroeporkest o.l.v. Nicholas Carter. Sony 19075.86846-2 (60’41”). 2018/20
 
In 2012 won de Duitse celliste Raphaele Gromes het Richard Strauss concours, vestigde zich in München en nam prompt daarna in 1913 de Cellosonate en de Romanze in F vandeze componist, samen met de Cellosonate nr. 2 van Mendelssohn op (Farao B 8108079) op. Ze toonde zich meteen een heel talentvolle en dus veelbelovende instrumentaliste en stelt dat hier nader onder bewijs nadat ze in 2018 ook al een fijne opname met de werken voor cello en piano van Offenbach maakte (Sony 19075.9438-2) en het jaar daarop van Strauss’ Cellosonates in F op. 6 eerste versie 1886 (blijkbaar als cd première) en tweede versie plus een aantal liedbewerkingen met haar vaste pianopartner Julian Riem (Sony 1943971883-2).
Nu slaat ze haar vleugels verder uit met concertante werken van Klengel en Schumann. Wat Julius Klengel (1859 - 1933) betreft, zorgt ze voor een nieuwe primeur waarvoor ze terug moest gaan tot het manuscript. Wie niet beter weet, zou Mendelssohn als componist van het allerminst zwaarwichtige werk kunnen vermoeden.
Het werd een gemengd programma met concertante en duowerken. In de eerste categorie vallen de Romanze van Strauss en het bekende Celloconcert van Schumann dat ze innig, vrij intiem en zonder uiterlijk vertoon speelt. Daarin wordt ze met veel gevoel begeleid door het Berlijnse orkest.
In de tweede categorie valt de Romance voor cello en piano op. Oorspronkelijk was dat het middendeel van haar Pianoconcert nr. 1 maar Julian Riem maakte er een waardevolle bewerking van net zoals Alfredo Platti dat deed met de Hongaarse dans van Brahms. 
Op deze manier ontstond een aardig gevarieerd programma waarin de celliste alle kanten van haar kunnen op imposante wijze toont.